Güneş Doğmuş
- Yazar: Soner IRMAK
- 24 Şubat 2024
- 72 kez okundu
Güneş doğmuş, benim içim karanlık olduktan sonra ne fayda?
Dünyamı sen kararttın, beni bu kadar acılarla, yalnız bırakıp giderken değdi mi? Oysa biz seninle gülecektik, daha beraber çok yol gidecektik.
Bizim hayallerimiz vardı ama sen hepsini başka kollarda, başka tenlerde arıyorsun. Sen bulursun da belki ama ben daha nefes alamam nefessiz kaldım. Güzel günler geride kaldı. Şimdi her gün acılar içinde kıvranıyorum. Biliyor musun artık anılar yetmiyor bana, yetersiz kalıyor artık, gelme acılardan ölsem de gelme istemiyorum. Gelirsen şunu bil, bir kurşun sana bir kurşun bana yeter.
Kaç kişi aldın hayatına kaçıncısında benim gibisini buldun? Hangisi unutturdu beni sana? Söylesene hep bir yanın eksik kalmadı mı? Eksik kalan yerin, belki ruhun, belki yüreğindi ya da öpüşümdü, senin dudaklarını. Canın acıyor mu benim gibi? Başka kollarda, başka tenlerde bulduğun sahte mutluluklarla; söylesene daha kaç kişi alacaksın hayatına beni unutmak için?
Seni hayatıma aldığın gün hayatımı mahvettin de gittin. Keşke seni almasaydım hayatıma ben sende mutluluğu buldum ama sen bende sahte mutluluğu yaşamışsın. Ben her gece seni düşünerek uyuyordum, sevgin sarıyor bedenimi ben seni sevmekle mutluydum. Keşke bu kadar inanmasaydım senin sevgine, ben senin bir gülüşüne kandım ben kandım sen benim saf temiz berrak duygularımla oynadın. Sen benim tek gerçeğim ama ben senin bir rüyanmışım sen uyandın ve rüya bitti.
Sen hiç sessiz çığlık attın mı içine doğru avaz avaz? Bağırdın mı hiç, acı çektin mi sahi? Kaç kere canın yandı senin söyle bana? Kaç defa öldün de yaşamaya tutunmak için o yapmaz dedin, sen hiç aşkın için yaşamaktan vazgeçtin mi? Söylesen bana herkesi ve her şeyi karşına aldın mı? Sen yaşa diye kaç kere kıydın canına kaç kurşun yedin mesela ya da kaç bıçak darbesi aldın yüreğinin tam ortasına?
Söylesene bana niye susuyorsun? Tabii sen kolay olanı seçtin zoru ben yaptım, zor olan neydi biliyor musun? Sen senin gibi bir zalimi sevmek sana aşık olmaktı. Dilerim yüce Allah’tan bana yaşattığının aynısını sen de yaşa. Senin de yüreğin yansın sen de benim gibi öl ama yaşamaya devam et. Ben alıştım bu şekilde yaşamaya ama sen alışma. Bu da sana son sözüm olsun.
Kara bir bulut gibi girdin hayatıma hep kapattın güneşimi güneşe hasret kaldım senin sayende. Seni bir türlü çıkartamadım hayatımdan sandım ki seni hayatımdan çıkartırsam yaşayamam, bu kalp hep acı çeker sanıyordum. Bu kalp beni hep kandırdı, seni sevdiğim için seni zor oldu kovdum hayatımdan ve ben hâlâ acı çekiyorum. Sensizlikten değil bu acı çekişim, sakın sevinme; seni neden bunca zaman hayatımda tuttum ondan dolayı bu acılarım.
Şimdi ben daha mutluyum güneşi gördüm, gönlüm ısındı. Sonunda her sabah artık daha neşeli uyanıyorum senli günler hiç gelmiyor bile aklıma…
Soner IRMAK
Daha Önceki Yazılarımı Okumak İster misiniz?
https://fisildayankalemler.org/bekle-beni-sevgilim-geliyorum/
Harika yürek burkan bir öykü olmuş ❤️
Keziban hanım Bekir bey Teşekkür ederim güzel yorumlarınız için sagolasınız
Bu dünyada sevmesini bilen kac insan var canim derler canini veremez hep seviler sahte mi ya bizim gibi gercek sevenlerin hissettiklerini yurekten gelerek cok guzel dile getirmissiniz . Kaleminize saglik
Kaleminize sağlık