“6 Şubat Depreminde Kaybolan Çocuklar: Nerede Ve Ne Yapıyor?”

Yaşam
“6 Şubat Depreminde Kaybolan Çocuklar: Nerede Ve Ne Yapıyor?”

 

Bugün, toplumumuzun yüreğini derinden sarsan 6 Şubat depremiyle ilgili bir konuya dikkat çekmek istiyorum.

Depremin yıkıcı etkileri arasında, kaybolan çocukların acı hikayesi, gönüllerimizi burkan bir gerçeklikle karşımıza çıkıyor.

Bu satırları yazarken içimdeki boşluğu ve endişeyi hissetmemek elde değil.

6 Şubat Depremin acı izlerini taşıyan  11 şehrimizde, maalesef, hala kaybolan çocukların bulunamamış olması düşündürücü bir durum yaratıyor.

Depremin hemen ardından başlayan kurtarma çalışmalarında, birçok aile çocuklarını kaybetmenin acısıyla yüzleşti.

Depremin yıkıcı etkileri altında kalmış aileler, bu acısıyla yüzleşirken toplumun genelinde neden bu çocuklara sahip çıkılmadığı sorusu önemli bir sorgulamayı beraberinde getiriyor.

Bu küçük yürekler, belki enkaz altında belki bilinmeyen ülkelerde belki organ mafyalarınca kaçırıldılar belki bir çocuk yetiştirme yurdunda bilinmeyen bir kaderle karşı karşıya.

Kaybolan bu çocukların hikayeleri kaldırılmamış bir enkaz hâlâ yüreklerde…
Bu çocuklar, sadece evlerini ve sevdiklerini kaybetmekle kalmayıp aynı zamanda belirsiz bir geleceklede yüzleştiler.

Her an, bu çocukların nerede oldukları konusunda endişeleniyoruz.

Çocuklarını arayan ebeveynlerin gözlerindeki umutsuzluk, yürekleri parçalayan bir tabloya dönüşmüş.

Gözleri haberlerde beliren her fotoğraf karesinde, her isimde, onların yüzlerini arıyor. Ailelerin yürekleri kırık, umutsuzluğa gömülmüş durumda ve toplumun bilinçli sorgulayan her bir ferdinin yüreği, bu masum yüzlerin akıbetiyle çırpınıyor.

Tam da böylesi büyük bir felaketin yıldönümünde Şimdi, neden bu çocuklara daha fazla sahip çıkılmadığını sorgulamak zamanı geldi.

Depremde kaç çocuğumuz kayboldu ve neredeler?

Toplum olarak, birbirimize daha fazla destek olmalı daha çok ses çıkarmalı ve bu çocukların akıbeti için haykırmalıyız.

Her kaybolan çocuk, bir aileye aittir ve bu ailelerin acısı, hepimizin acısıdır.

Sadece bir felaketin ardından değil, süregelen süreçte de bu çocuklara sahip çıkma sorumluluğumuz var.

Çocuklar, toplumun en savunmasız bireyleridir Güvenlik, barınma, ve sevgiye ihtiyaç duyan bu çocukların nerede olduklarını bilmek, bir insanlık görevidir.

Belki de bu yazı, birilerinin gönlünde bir ışık yakacak ve bu çocuklara ulaşma çabalarını artırmak için bir kıvılcım olacak.
Bu yazıyı okuyan her birimiz, kaybolan çocuklar için bir umut ışığı olabiliriz.

Sosyal medyada paylaşarak farkındalık yaratmak, yerel yardım kuruluşlarına destek olmak, kaybolan çocukların aileleriyle dayanışma içinde olmak gibi..

Hepsi küçük birer adım ama bu adımlar bir araya geldiğinde büyük bir fark yaratabilir.

Unutmayalım ki, kaybolan çocuklar sadece bir haber başlığı değil, yaşayan bir gerçeklik.

Belki de bu acı hikayelerden bir ders çıkarabiliriz: Toplum olarak birbirimize daha çok kenetlenmeli, risk altındaki ailelere yardım elini uzatmalıyız. Belki de bu trajedinin ardından, çocuklarımıza daha güvenli bir dünya bırakma konusundaki sorumluluğumuzu bir kez daha hatırlamalıyız.

6 Şubat depremi, kaybolan çocukların acı hikayesini beraberinde getirse de bu felaketin toplumumuzu daha güçlü ve birbirine daha bağlı yapma potansiyeli de taşıdığını unutmamak gerek.

Geçmiş olsun dileklerimizle, bu zorlu süreçte birlik içinde olalım ve birbirimize destek olalım.

 

Editör:Nigar KAYA

Yorumlar (1)

  1. Yıldız Tek Gamlı
    • 9/02/2024

    Depremin birinci yılının ardından değişen ne yazımda bunu belirtmiştim Özellikle belirtmek defalarca altını çizmek zorundayız havin

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Havin EZO

𝑨𝒎𝒆𝒓𝒊𝒌𝒂'𝒅𝒂 𝒚𝒂𝒔̧ı𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎. 𝑺𝒂𝒏𝒂𝒕 𝒕𝒂𝒔𝒂𝒓ı𝒎 𝒆𝒈̆𝒊𝒕𝒊𝒎𝒊𝒎𝒊 𝑺𝒂𝒈̆𝒍ı𝒌 𝒔𝒐𝒓𝒖𝒏𝒍𝒂𝒓ı 𝒏𝒆𝒅𝒆𝒏𝒊𝒚𝒍𝒆 𝒕𝒂𝒎𝒂𝒎𝒍𝒂𝒚𝒂𝒎𝒂𝒅ı𝒎, 𝒂𝒏𝒄𝒂𝒌 𝒔̧𝒖 𝒂𝒏𝒅𝒂 𝒔𝒐𝒔𝒚𝒂𝒍 𝒎𝒆𝒅𝒚𝒂 𝒚𝒐̈𝒏𝒆𝒕𝒊𝒄𝒊𝒍𝒊𝒈̆𝒊 𝒚𝒂𝒑ı𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎. 𝑨𝒚𝒏ı 𝒛𝒂𝒎𝒂𝒏𝒅𝒂 𝒄̧𝒆𝒔̧𝒊𝒕𝒍𝒊 𝒓𝒆𝒔𝒊𝒎 𝒄̧𝒂𝒍ı𝒔̧𝒎𝒂𝒍𝒂𝒓ı 𝒈𝒆𝒓𝒄̧𝒆𝒌𝒍𝒆𝒔̧𝒕𝒊𝒓𝒊𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎, 𝒔𝒂𝒏𝒂𝒕 𝒂𝒍𝒂𝒏ı𝒏𝒅𝒂𝒌𝒊 𝒕𝒖𝒕𝒌𝒖𝒎𝒖 𝒗𝒆 𝒚𝒆𝒕𝒆𝒏𝒆𝒌𝒍𝒆𝒓𝒊𝒎𝒊 𝒈𝒆𝒍𝒊𝒔̧𝒕𝒊𝒓𝒎𝒆𝒚𝒆 𝒅𝒆𝒗𝒂𝒎 𝒆𝒅𝒊𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎."

Benzer Yazılar