NEYİ, NİYE ÖZLERİZ ?

Yazar: Ozan Kasım KOL
1 Nisan 2024
240 kez okundu
15

Büyüklerimizden sürekli duyduğumuz cümleler var “Ah o eski ramazanlar, Ah o eski bayramlar, Ah o eski komşuluklar ” gibi değişik versiyonu olan cümleler…

Bendenizin de yaşı, yarım asrı devirdiği için zaman zaman bu cümleleri kullanmaya başladığımı farkettim. Sonra düşündüm ve kendime şu soruyu sordum.

“Sen neyi özlüyorsun. Ayağın yalın ayak futbol oynadığın günleri mi? Yoksa beş kilometre yürüyerek ilkokula gittiğin günleri mi? Ya da onbir yaşında girip, on yedi yaşında mezun olduğun yatılı okulunu ve oradaki arkadaş ortamını mı?”

Bu özlem duyulan yer, kişi ve ortam listesi bir kitap dolduracak şekilde uzayıp gider.
Aslında insan bütün bu soruların altında o günkü çocukluğun veya gençliğin verdiği yaşam enerjisini özlüyor.

Saatlerce futbol oynayacak enerjik buna zaman ayıracak kadar sorumluluk taşımıyor. Ya da aynı gün içinde yaşadığı mahalleyi veya köyü saatlerce dolaşabilecek boş vakti ve neşesini özlüyor.

Gençliğin ilerleyen yıllarında çalışmaya başlayıp bir de aile kurdu mu ister istemez semtinden, arkadaş grubundan uzaklaşıyor. Yeni bir hayata yelken açarken gözü karada bıraktığı çocukluk, gençlik, arkadaş grubu ve onlardan aldığı enerji de kalıyor.

Bu demek değildir ki yeni bir hayata başlayanların yaşam enerjileri bitiyor. Tabii ki hayır. Yeni bir başlangıç yeni güzelliklere açılan kapılar olma ihtimali her zaman yüksek bir durumdur. Ama kız olsun erkek olsun tüm insanların yüzde doksanının (%90) gözü çocukluğunda ve gençliğindedir diye düşünüyorum ve aslında siz neler düşünüyorsunuz onu çok merak ediyorum.

Önümüzdeki hafta bir başka konu da görüşmek üzere size veda ederken sizin de kendinizden bir şeyler bulacağınızı düşündüğüm “Eski Nesil, Eski Günler ” isimli şiirimi bırakıyorum. Hoşça kalın.

Eski Nesil, Eski Günler

Koşardık düşerdik dizimiz yara
Yakalık beyazdı önlükler kara
Harçlığı bilmezdik cepte yok para
Ekmek arasını yiyip doyardık

Ayakkabı lastik ayaklar ter dolu
Servis yok yürüyüp giderdik yolu
Yağmur, çamur yolun bak sağı, solu
Paça çamurunu suyla boyardık

Patlardı topumuz yapardık yama
Dikkat etsek bile vururduk cama
Gönlümüz düşmezdi nedense gama
Düş halinde güzel günler sayardık

Öğretmen kutsaldı sonsuz saygımız
Azar duymamaktı bir tek kaygımız
Dayak da yerdik yemeyen hangimiz
Kuzu kuzu kurallara uyardık

Ozan Kasım nesil böyleydi böyle
Yine de eksikse ne olur söyle
Sanal alem geldi bozulduk öyle
Büyükten çekinir saygı duyardık

OZAN KASIM KOL

Baş Editör: Elif ÜNAL YILDIZ

Bir Önceki Yazımı Okudunuz mu?

BURAYA ÇÖP DÖKMEK YASAKTIR

İlgili

Yorumlar (7)

Orhan AYAN
- 5/04/2024
Harik yorumlamışsınız. Ağzınıza yüreğinize, kaleminize sağlık..! Kasım kardeşim
Çiğdem Zoroğlu
- 2/04/2024
Yine çok güzel bir konuya değindiniz kaleminize sağlık
- 2/04/2024
Bizi maziye götürdünüz hocam. Kaleminize ve emeğinize sağlık.
Şeref Dağhan
- 2/04/2024
Benim çocukluk yıllarımı biliyormuşsun gibi yazmışsın. Yüreğine sağlık Ozanım.
Bülent yılmaz
- 2/04/2024
Harika gerçekler hepimiz bu duyguyu yaşadık sonuna kadar okudum eskilere geriye gittim çok mutlu oldum ozan kasım ağabeyim kalemine sağlık.
Bülent yılmaz
- 2/04/2024
Harika gerçekler hepimiz bu duyduyu yaşadık sonuna kadar okudum eskilere geriye gittim çok mutlu oldum ozan kasım ağabeyim kalemine sağlik
Yıldız Tek Gamlı
- 1/04/2024
Çok iyi Ozanım... Bir de daldığımız meyve bahçelerini ekle lütfen...

Bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

Ozan Kasım KOL

Ozan Kasım Kol 1971 tarihinde Samsun' un Çarşamba İlçesi'nin Beyyenice köyünde doğmuştur. Çocukluğu Beyyenice köyünde geçen şairimiz , Turizm ve Otelcilik mezunudur. Lise yıllarında edebiyat öğretmeninin aşırı telkiniyle şiire önem veren Ozan Kasım Kol "Dünyanın Dengesi Sevgi (2021), Meriç ile Tuna (2023) ,İstiklal Yıldızları (2024)" isimli kitapların şairi ve yazarıdır. Bazı şiirleri türkü olmuş olan şairimiz aynı zamanda Kültür Bakanlığı halk şairidir. Tansiyon dergisinde türkülerimizin hikayelerini araştırıp yazmaktadır. Yedi Sanat Derneği (Yesader) ve MSG üyesi olan Ozan Kasım Kol ,Ahmet Erhan,Arife Gül ve Gülüzar isminde üç çocuk babasıdır.

NEYİ, NİYE ÖZLERİZ ?