KAHVENİN KARARSIZLIĞI

KAHVENİN KARARSIZLIĞI

KAHVENİN KARARSIZLIĞI

Yine o bol köpüklü günlerden biri. Başım çatlıyor adeta, başımın üstünde baloncuklar patlar gibi daireler yanıp sönüyor bir yudumun dudaklara girmesi adına.

Adım çıkmış bir kere, inmez ki geriye. Plânlar kuruluyor üzerimden, bir bir dökülüyor dillerden. Niyetlerin ardı arkası kesilmiyor, telveye batırılan işaret parmağının gidişatına bakılıyor. Şekerli mi şekersiz mi ikilemleri üzerinden konuveriyorum ocağa.

Az önce kulak kesildim adeta süre gelen sohbetin tam ortasına.

“Kahve de kararsız kalmış  belli ki. Şeker var mı yok mu belirsizdi. ” Fısıltılar bu şekilde  cereyan etmekteydi.

Seviyorum bu sonu gelmeyen konuşmaların arasında belirmeyi, merak ve şaşkınlık taşıyan göz bebeklerinin sağa ve sola hareket edişini.

Sonra…

Sonrası bir bekleyiş ve uzun süren bir sessiz serzeniş.

“Yıka yıka bir an önce yıka, gitsin içindeki tüm vesvese, kabul olsun tüm dileklerin şu iki vaktin içinde” denildiğinde suyun tüm dokunuşunu hissettim evim dediğim o kulplu mabedimde…

Belirsiz kaderlerin cilvesi vardı üzerimde. Hikayeler rüyalarımda beliren belirsiz hayatların üzerine giydiriliyordu. “Fal” deniliyordu adına. Soy adı ise bir muamma…

Terlik sesleri kulağıma çalınıyor yine. Açılıp kapanan dudaklar başladıysa hareket etmeye yine ocağın başına üşüşülecek demektir kırk yılın hatırı üzerine…

Masallardan fırlamış cümleler gibiydi ruhuma döşenenler.
O kalın ve bir o kadar da tırtıklı ses orta yere düşüvermişti.
Biri sade, ikisi orta, diğeri ise şekerli.

Sahi ya! Beni içenin arap olacağı minik neredeydi?
Tüm terlik tıkırtıları  mutfağa…
Kahvenin karasını alan minik ise tahta masanın altında…
Gözlerimi,  kulaklarımı ve dudaklarımı kapadım.
Üç maymun iş başında…

Ebru Zeynep Dişiaçık

Genel Yayın Yönetmeni: Elif Ünal Yıldız

Bir Önceki Yazımı Okudunuz mu?

ZAMAN NASIL DA ÇABUK GEÇİYOR 

Yorumlar (2)

  1. Şahin Güneş
    • 9/01/2025

    Güzel akıcı bir şekilde dile getiren yazarı kutluyorum.

    • 8/01/2025

    Değişik bir çalışma olmuş. Yüreğinize sağlık.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Ebru Zeynep Dişiaçık

1976 Istanbul Üsküdar doğumluyum. Ilk orta ve lise edebiyat bölümü tahsilimden sonra Anadolu Üniversitesi Açıköğretim fakültesi Halkla ilişkiler bölümünü bitirdim. Cocuklugumdan beri yazıya merakım varsa da 2015 yılında edebiyat öykü yarışmalarına katılmamla birlikte daha da perçinlendi. Arka arkaya almış olduğum dereceler ce başarılar sonrası hayalini kurduğum ilk kitabım çıktı. Kitaplarım sırasıyla Bir iki üç tıp, Kadife, Babamın Ayakkabıları, Aç Kapıyı. Çeşitli edebiyat dergilerinde öykülerim ve denemelerim yayınlanmış olup, halihazırda bir roman dosyasına çalışmakta olup yeniden bir öykü kitabı çıkartmayı hedeflemekteyim. Aynı zamanda Türkiye Yazarlar Sendikası üyesiyim. Kelimeler ve cümlelerin dünyasında gezinip okuyucunun hislerine tercüman olabilmek yazı serüvenimde en büyük amacım. Yazının iyileştirici gücüne inanıp yazmaya ve üretmeye devam etmek istiyorum. İstanbul'da yaşamaktayım ve iki çocuk annesiyim.