Hayat Bize Güzel mi?

Yaşam
Hayat Bize Güzel mi?

Hayat Bize Güzel mi?

Tam birileri ile kavga edeceğim bir an durup son kalan enerji tanemi de buna mı harcayayım bilinci düşüyor önüme.

Tam kavga etmelik insansın ama ben müsait değilim diyorum anında uzaklaşıyorum ortamdan. 

Özel eğitime ve özel gereksinimli çocuklara adanmış hayatlar vardır evet tam olarak adanmış hayatlar böyle. Attığı adımın anlamını göz hareketinin anlamını, ne zaman ne istediğini hatta öncesinden hangi hamleyi yapacağını tahmin edenler vardır. 

Adanmış hayatlar var, bakın hayat diyorum çünkü bütün düzeninin altı üstüne gelir hatta yeni baştan kurduğun o düzen de alt üst olabilir bir anda onun da garantisi yok..

Altının üstünden daha güzel olacağının da olmayacağının da garantisi yok hatta öyle ipin ucunda bir yaşam.. 

Hiç kimseye ve hiçbir koşula adayamayacağın hayatını gün gelir bir çocuğa adarsın. Gündüzün gecen karışır, saatleri tarihleri farkına varmazsın çünkü takvimin onun hayatı ve rutinleri olur. 

Onun rutini bozulmasın diye kendi rutinini unutursun artık eskisi gibi bir hayatın olmaz, olan hayatın da koşullara bağlanmıştır vs vs…

Ve gelelim kavga konusuna evet böyle bir hayatın olduğunu bilip görüp gözlemleyip bütün bunlara rağmen dengesizin biri gelir ve sinek vızıltısı o cümleyi masaya bırakır ; “Hayat sana güzel “

Küçük beyni ile salladığı cümlenin altında kalacağını düşünmediği için sen de onun tam olarak bir gereksiz olduğunu bildiğin için aynen kardeşim hayat bana güzel ya deyip geçersin. 

Ona şöyle uzun cümleler kurmazsın mesela;

Ben özel gereksinimli bir çocuk annesiyim hayat bana güzel olmasa bile benim güzelleştirmekten başka çarem yok.

Ben özel gereksinimli çocuk annesiyim tırmalaya tırmalaya çocuğumu getirdiğim bu seviyede bırakta biraz ben de vitesi boşa alayım.

Ben özel gereksinimli çocuk annesiyim ev dışında gittiğim her ortamda hem bedenim hem beynim aktif olmak zorunda.

Ben özel gereksinimli çocuk annesiyim benim çocuğum toplumda sadece belli tarihlerde hatırlanıyor diğer zamanlarda unutuluyor.

Ben özel gereksinimli çocuk annesiyim özellikle kendime vakit ayırmak istemem için önceden bir sürü ayarlama yapmam gerekiyor, öyle ben çıkıyorum deyip gidemiyorum.

Ben özel gereksinimli çocuk annesiyim sağlıkta, eğitimde, sosyal alanlar da onun hakkını hep ben savunmak zorundayım.

Ben özel gereksinimli çocuk annesiyim bir teşhisle alt üst olan hayatımın altının güzelliklerine bakıyorum.

Bunları söylemiyoruz ve yaşamaya çalışıyoruz diye hayat bize sizin gördüğünüz gibi değil.

Şimdi benimle aynı yolda yürüyüp yolun sonunu asla göremeyen güzel ailelere şunu söylüyorum;

Arkadaşlar her şeye rağmen eğlenip gülün şaka yapın müzik dinleyin arkadaşlarınızla güzel sohbetler edin, makaranın alasını yapın hatta en çok kendinizle eğlenin ki hayatın gerçekten bize güzel olup olmaması noktasında kimseyi umursamadığınızı, kendi hayatınızı sadece sizin güzelleştirdiğinizi bakış açısının çok şey değiştirdiğinin mesajını net vermiş olun. 

Evet oturup karalar bağlayıp her gün ağlamıyorum ( ki onu da yapmak hakkım da ) ben her gün hayatımın hangi noktasından gülerek çıkarım onu hesap ediyorum siz de yapın o çocuklar için denemeye değer.

Elif AY

Editör: Nigar KAYA

Genel Yayın Yönetmeni: Elif ÜNAL YILDIZ

Diğer Yazılarımı Okudunuz mu?

BÜTÜN SIFATLARIN ÖTESİNDE KADININ DEĞERİ

 

Etiketler:

#özelebeveynler #özelgereksinimliçocuklar

Yorumlar (2)

    • 12/05/2024

    Teşekkürler hocam 🙏

  2. Bekir SEVİK
    • 12/05/2024

    Bu dik duruşunuz hiç bozulmasın Hocam. Umarım hayat boyu mutlu olabileceğiniz olaylarla karşılaşır ve topladığınız enerjiyi o özel çocuklar için harcarsınız. Kaleminize sağlık

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Elif AY

1991 İstanbul Üsküdar doğumluyum , İstanbul Üniversitesi Sosyal Hizmetler mezunuyum, evliyim biri özel gereksinimli iki oğlum var , uzun süredir özel gereksinimli çocukların ve ailelerinin yaşadıklarını yazıyorum. Makale ve köşe yazarlığı yapıyorum.

Benzer Yazılar