Garip SÜLEYMAN ANISINA
- Yazar: Esra Kaçmaz Yayla
- 7 Ekim 2024
- 37 kez okundu
Garip SÜLEYMAN ANISINA
Gaziantep’te yaşayan bir çocuk. Süleyman, minik bedeniyle onca acıya rağmen tutunmaya çalışan bir yavruydu. Sekiz yaşında olmasına rağmen birçoğumuzun tahmin bile edemeyeceği kadar büyüktü sınavı. Annesi ve babası olmayan, halası tarafından bakılan bir evlat. Ahh o halası melek abla; engelli kızı Dünya, Süleyman ve annesinin bırakıp gittiği bebek melek te hepsinin derdi ondaydı.
Lösemiydi; en büyük savaşları evim dediği taşta yaşayan birbirine sımsıkı sarılan garibalığını, görenin ağladığı talihsiz insanlardı. Bu çağda yaşayıp onları bulamayanlara da dargınım aslında, sonra biz karşılaştık onlarla. Onlarca ailesi oldu bir anda. Önce evleri güzelleşti, sonra süleyman çocuk oldu. Son senesini çocuk gibi yaşadı. Bir sabah resmi geldi. Kefenini gördüm en son “anacum” diye sevinçle arayan süleyman, kendi annesine gitmişti. Melek yavrum gerçekten melek oldu. En acısıda garip geldi, garip gitti.
Garip bakardı süleyman
Kimsesiz bir savaşçı
Sığınağı halası
Sınavı ağardı
Okula gitmek hayali
Hastane odaları gerçeği
Sıcak bir yatak isteği
Soğuk taşta minderi
Küçük yaşta büyük adamdı süleyman
Hayal bile edemezdi herşeyi
Bir küçük ekran bile çok görülmüş ona
Yırtık montu üstüne yapışmış
Bazılarının burun kıvırdığı eşyalar
Süleyman’a hayalmiş
Şımartılmamış hayatı
Benim gönlüme yaraymış
Çok savaştı süleyman
Gücüne hayran oldum
Onu görünce derdimden utandım
Bakışlarıyla tüketti
Omzuma dünya yı yükledi
Anacığım lafını bana ekledi
Garibin anası yaptı beni süleyman
Duydum ki yine tekrar etmiş illeti
Bu sefer yenemedi kanseri
Minik bedeni önlük yerine giydi kefeni
Garip geldi garip gitti…
Melek Süleyman Anısına…
Genel yayın Yönetmeni: Elif Ünal YILDIZ
Editör: Hakan DİNÇAY
Allahım bu meleklerin yanında huzurunu eyle... Ne diyeyim bilemedim 😭