Şiir Kokan Kadın

Şiir Kokan Kadın

Şiir Kokan Kadın

Kasım ayının ilk pazarı 

Güneşli güzel bir gün ,

Saat daha sabahın onu,

Aynada yüzüme baktım 

Saçlarım uzun biliyorsun ,

Önce yüzümü yıkadım

Sonra saçlarımı ıslattım

Dalga dalga 

Omuzlarımdan aşağı ,

 

Her yeri açtım evin

Güneş tümden girsin içeri,

Yılların alışkanlığı 

Biliyorum kızacaksın yine,

Sen yoksun ya

Değişmiyorum 

Elim ilk sigaraya gidiyor ,

Bir bardak kahve 

Bir dal sigara ,

Sen böyle hatırla ben söylemeyeyim 

Kaç tane yakıp yakıp söndürdüğümü ,

Parmak hesabı yapmayı bıraktım

Saymıyorum 

Ölüp ölüp dirildiğim günleri ,

 

Bahar havası mis gibi evin içinde dolanıyor,

Gözünün alabildiğine sera terasımdan bakınca ,

Sağım zeytin ağaçları 

Solum komşular ve bahçe ,

Limonlar yeşilden sarıya 

Yaprakları sayılacak kadar kalmış,

Hiç bu kadar incelememiştim 

Portakallar, mandalinalar yerlerde

Yemyeşil yapraklarının arasında

güneş gibi,

Bu bahçe bu kadar güzel miydi ,

Kasım bir başkaymış ,

Eskiler anlatır kış boran 

Mevsimler gerçekten değişmiş 

İnan,

Sıcak izin vermiyor balkonda kalmama 

Yakıyor güneş,

 

Sen ne yapıyorsun şiir kokulum ,

Bu gün pazar 

Uyandın mı ,

Yoksa ben mi erken kalktım ,

Bak neler yaptım 

Sen kız yine 

Bir sigara yaktım,

 

Çay desen olmuş mis gibi ,

Sen seversin biliyorum 

İçine Bergamot ta kattım

Kokuyor buram buram ,

Bende hiç bir şey değişmedi 

Sen gittiğin günden beri ,

Saçlarımın sanki beyazları çoğalıyor

Sakallarım da onun izinde ,

Kaz ayaklarım daha da belirginleşti 

Yaşlanıyorum be şiir kokulum ,

İnsan işte kurak toprak misali 

İstemese de kuruyor ,

Ahmet Güreşçioğlu  var 

Felsefe yazarı ,

Beğenip takip ederim ara ara 

sanada bahsederim biliyorsun,

Bir sözü gözümün önünden gitmiyor    

“İnsan ertelenmiş ölümdür “ der.

Gerçekten de öyle …

 

Şiir kokulum bende durumlar böyle ,

İç dünyam işte 

Bir umutlu bir umutsuz

Ama yaşıyorum haaa

Sitem etmiyorum ,

Sadece İnan sadece 

Seni çok ama çok özlüyorum ,

 

Bugün Aylardan Kasım 

Günlerden pazar 

Bende Aylardan Sen

Günlerden yine Sen

 

07 Kasım 2021

Fethiye/ Şiir Kokan Kadın

Hüseyin Erdinç

Baş Editör: Elif ÜNAL YILDIZ 

Bir Önceki Yazımı Okudunuz mu?

SEN BANA SUSTUN

 

Yorumlar (0)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Hüseyin ERDİNÇ

1976 Sivas doğumluyum. 1977 senesinde İstanbul'a göç eden ailemin 2. çocuğuyum. Ele avuca sığmayan bir çocuktum. Bu enerji beni dik başlı yapmış olacak ki çok küçük yaşlarda sokaklarla ve dolayısı ile insanlarla tanıştım ve gözlemledim. O günlerin bende bıraktığı en güzel hatıralardan biri tren istasyonlarıdır, trenleri izlemek hep iyi gelmiştir bana, arkadaşlarla giden treni yakalamak trenin soğuk demirlerine tutunarak kendini rüzgara bırakmak özgürlüğün ta kendisiydi. Gençlik yıllarımda heybemde biriktirdiklerimle şiir yazmaya başladım. Yolda yürüyen teyzeye, trene binen amcaya, şekerini düşüren çocuğa.. Kalem benim dile getiremediklerimi kağıda döken en yakın arkadaşım olmuştu. 2004 senesinde her şeyi geride bırakıp arınmak için tek bir sırt çantasıyla Fethiye'ye yerleştim. Canım Fethiye beni bağrına bastı, yaralarımı sardı o da beni kabul etti. 2023'te çok kısa aralıklarla 2 şiir kitabım çıktı "BEN SANA SUSTUM" ve "BEN SANA SUSTUM 2". Okuyucuları ile buluştu .