PROJE 13 BİR KAN BAĞININ HİKAYESİ

20 Şubat 2025

Sonsuz Döngü

Eren, gözlerini kısarak ışığın içinden gelen sese odaklandı. Bu sesi bir yerden tanıyordu ama hafızası bulanıktı. İçeri adım attığında ışık azaldı ve oda yavaşça netleşti.

Burası büyük, eski bir salondu. Tavanı neredeyse görünmeyecek kadar yüksekti ve taş duvarlar nemliydi. Tam karşısında, sırtı ona dönük bir adam duruyordu. Adam ağır adımlarla döndü ve yüzünü gösterdi.

Eren’in kalbi duracak gibi oldu.

Karşısında… kendi yüzü vardı.

Ama bu, bir yansıma değildi. Gözlerinin altı morarmış, dudakları solgun, yüzü ise Eren’inkinin kopyasıydı. Ama ondan daha yorgun, daha yaşlı görünüyordu.

Eren, sesi titreyerek sordu:

— “Sen… sen kimsin?”

Adam hafifçe gülümsedi. O gülümseme Eren’inkiyle aynıydı.

— “Ben… senden önce buraya gelenim.”

Eren’in zihni allak bullak olmuştu.

— “Ne saçmalıyorsun? Bu ne demek?”

Adam ağır adımlarla ona yaklaştı. O anda Eren fark etti—adamın bileklerinde derin kesikler vardı. Tıpkı Eren’in kaçarken yaraladığı yerlerdeki gibi.

Adam konuşmaya devam etti:

— “Buraya gelen herkes, döngünün bir parçası olur. Buraya gelmek, buradan çıkamamak demektir. Sen de buradan asla çıkamayacaksın.”

Eren’in nefesi hızlandı. İçinde bir yerlerde bunun gerçek olamayacağını söylüyordu ama her şey fazlasıyla gerçekti.

— “Hayır… ben çıkacağım!”

Adam başını salladı ve acı bir gülümsemeyle konuştu:

— “Ben de aynı şeyi söylemiştim. Ama buranın bir kuralı var. Buraya giren, yerini bir başkasına bırakmadan çıkamaz.”

O an, Eren’in zihninde bir şimşek çaktı. Bütün kaçış, bütün gördüğü kabuslar… Hepsi bu ana mı çıkıyordu?

Tam o anda salonun kapıları gürültüyle kapandı.

Tavanın yukarısında bir saat belirdi. Zaman geriye doğru akıyordu. 00:03… 00:02…

Adam derin bir nefes aldı ve Eren’e son bir şey söyledi:

— “Ben artık özgürüm. Artık sen buranın yeni sahibi oldun.”

Ve o an, Eren’in dünyası karardı.

Son

Soner Irmak

Genel Yayın Yönetmeni :Elif Ünal Yıldız

Bir önceki yazımı okudunuz mu?

İlgili

Yorumlar (0)

Bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

Soner IRMAK

1982 KOCAELİ/GEBZE doğumlu altı çocuklu bir ailenin en küçük çocuğuyum. Çocukluğum Gebze'de geçti. Bekarım lise mezunuyum. Özel bir şirkette tam zamanlı çalışıyorum. Kalemin gücü platformunda kitap çılgınlar kitap kardeşliğinde bulunuyorum. Yazar ve şairler (YAZŞADER) derneğinin KOCAELİ İl temsilcisi olarak görev aldım. Özel bir sebepten dolayı (YAZŞADER) derneğinden ayrılma kararı aldım. YAZŞADER derneği adı altında ADANA BURSA İSTANBUL TÜYAP kitap fuarları dahil birçok kitap fuarlarına da katılım sağladım. Babamı akciğer rahatsızlığından dolayı kaybettim ve kendimi en iyi şiirle anlatabileceğimi hissettim. Şiir yazmak bana bir terapi gibi geldiğini hissedince yazdığım şiirleri kitap hali fikri doğdu ilk şiir kitabım olan HAYATIMDAKİ SAYFALAR isimli şiir kitabımım doğdu. Yazmaya doymadım yazdıklarımı ikinci şiir kitabımla taçlandırmak istedim ve ANKA’NIN GÖZYAŞLARI isimli şiir kitaplarım doğdu. Bu arada SPOTİFY ve 250 platformda kendi sesimle kendi yazdığım şiirleri seslendirdim. Ayrıca şarkı sözü de yazıyorum. Bu yolda beni yalnız bırakmayan İbrahim AKDENİZ kardeşime sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.