Spektrumda Rolünüz Nedir?
- Yazar: Elif AY
- 24 Temmuz 2024
- 178 kez okundu
Otizmle Tanışma ve Eğitim Süreci
Otizm denen kavramı onunla birlikte öğrenmeye başladığımda ben de onun kadar çaresiz ve küçüktüm. Oturup onunla ağlayacak kadar tecrübesiz ve sığ bilgiye sahiptim. Onun kadar nereye gittiğimi bilemiyor, onun kadar neyi neden yapmam gerektiğini bir mantığa oturtamıyordum. Öğrendim, geliştim, değiştim, dönüştüm…
Sürekli birileri tepenizde, “Göz teması kur, şimdi bana bak, eveeet çok güzel baktın, şimdi kırmızıyı bana ver, aferinnn harikasın, hadi şimdi amacına uygun oyun oynayalım, şimdi biraz da sosyalleşme zamanı, bu da süper, şimdi de en acilinden okuma yazma öğrenmelisin. Evet evet her şeyi bir çırpıda yapabilmelisin çünkü akranlarınla arandaki fark tüm hızıyla kapanmalı” diye komutlar verse, siz de yolunuzu kaybetmiş ama yanınızdakinin yol tarifinden başka çareniz yokmuş gibi düşünürsünüz ve hissettiğiniz yetersizlik duygusu ile karşınızdakinin beklentisini karşılama isteği çarpışır. Arada olan sizin duygu durumunuza olur.
Bu durum sizi, bütün komutları alan, karşınızdakinin her söylediğini doğru kabul eden ve harfi harfine yapmaya yönelten biri haline dönüştürür. Otizm buna çok müsait bir farklılık durumu çünkü. Duygularını ifade edemeyen bir çocuğa sürekli komut verip onu istediğiniz gibi eğip büküp şekillendirmek çok kolaydır; zor olan, duygu, düşünce ve kendi tercihleri bünyesinde ona seçme şansı verip izlemektir.
Onunla birlikte büyürken öğrendiğim her şeyin içinde beni yerden yere vuran, savurup savurup atan ve belki ömür boyu cevabını bulamayacağım şu soru vardı: Anne olarak mı devam edeceksin, eğitimci olarak mı? Anne olarak hissettiğin bütün duyguları bir kenara atıp bir eğitimci gibi soğukkanlı kalmak mı, yoksa duygularını gözden çıkarmadan anneliğin sana verdiği yetkiye dayanarak bazen “bu da olmasın” demek mi? Çünkü ikisi de o kadar normal ki; özel gereksinimli bir çocuk büyütmeye çalışan bir anneden ikisi de eşit olarak bekleniyor. Annesin ve eğitimcisin unutma ve bu mücadeleyi her an kusursuz yapabilecek güce sahip ol.
Yorulamazsın, bırakamazsın, mücadeleyi durduramazsın, ara veremezsin; ne anneliğe ne eğitimci rolüne. Toplumun mükemmel çocuk yetiştirme tabularına uygun olarak büyüttüğünüz çocuğun görmezden geldiğiniz en önemli şeyi, duyguları. Çünkü gün gelir ayarını bozduğunuz kantar sizi de tartar. Ne kendi duygularınızı ne onun duygularını görmezden gelip mükemmel olamazsınız. İnsanın doğasına aykırı bu durum, özellikle bizim çocuklarımızda ve ayakta kalma mücadelesi verdiğimiz bu savaşta asla işlemeyecek.
Elif Ay
Genel Yayın Yönetmeni: Elif Ünal Yıldız
Bu yazının bütünü yazarına aittir.
Bir önceki yazımı okudunuz mu?