SPEKTRUMDA BİR YERDEYİZ

SPEKTRUMDA BİR YERDEYİZ

SPEKTRUMDA BİR YERDEYİZ

Spektrum; Türkçe kelime anlamı olarak çeşitlilik demektir. Türkçe’de spektrum; seslerin, renklerin, diğer fiziksel gerçeklerin ya da elektromanyetik dalgaların, belli bir değer kümesi ile sınırlanmadan birbirinin ardından süreklilik içinde sonsuz değişmesine denir.

Spektrumda bir yerdeyiz, o çizginin neresinde olduğumuz muamma bazen.

Düz, beyaz bir çizgi düşünün; okullarda ki çizgilerden başı sıfır, sonu yok, sonu tam olarak sınırsız, uçsuz bucaksız, çizgiyi uzatmak ya da kısaltmak hem çocuğa, hem size bağlı. 

Spektrumda bir yerdeyiz, beyaz çizginin sonunu göremediğimiz oluyor.

Öyle günler oluyor ki çizgi siyaha dönüyor. Gidip gidip siyah görmek çizgiyi pek iç açmıyor dünyanı karartıp başını döndürüyor.

Spektrumda bir yerdeyiz, yolda ki çizgi bazen griye dönüyor.

Ne demek gri belli belirsiz? Bir şeyler oluyor, oluyormuş gibi görünüyor.

Hâlbuki olmamış, çocuk iki ileri bir geri mehter çekmiş size.

Griler göz yorucu oluyor, griler net değil oralarda; hem var hem yok çocuk, hem öğreniyor hem unutuyor oralarda.

Tekrarları yüz kere yapmanız gerekiyor oralarda, tekrarları yapıp emin olamazsınız, geri dönüş almanız gerekiyor, belirli geri dönüş.

Spektrum göz kırpıyor bize, yol çizgisi şimdi sarıya dönüyor.

İç açıcı bir renk gibi sarı ama unutuyoruz. Sarı hazırlan ve bekle diyor bize.

Şimdi ön hazırlığını yap ve bekle sıçrayacak çocuk ileriye, bir sıçrıyor, iki sıçrıyor, üçüncüde geriye düşüyor çocuk.

Sarı böyleymiş meğerse, hazırlanıp yola çıkmış olsan bile geriye anında atabilirmiş çocuğu.

Ani yükselmeler, ani hızlı geçişler, zararlı diyor sarı çizgiler spektrumda.

Yavaş ama emin adımlarla gitmelisin. 

Spektrumda bir yerdeyiz, asıl mavi çizgide uzun süre kalanlar pek şanslı.

Çünkü; o çizgide bütün gelişimler planlı programlı, intizamlı devam ediyor.

Çocuk alıyor, aile vermek istiyor, öğreniyor, izliyor ve uyguluyor.

Elinden geleni yapıyor, her gün değilse bile bir gün olduğunu gözleriyle görüyor.

Mavi; hem umut, hem spekturumun rengi oluyor.

Simgeselliğin önüne geçiyor.

Kırmızı çizgi var bir de heybetli, dikkat çekici, o çizgide bir dönüm noktası geliyor karşınıza.

Okula başlıyor çocuk; ya batacak, ya çıkacak durum bundan ibaret.

Kırmızı çizgide çok tartışmalar var, kavgalar, hak aramalar var.

Kırmızıda heybetine rağmen okul bulamayan, bulup da açıkta kalan çocuklar var. 

Kırmızı etkileyici olacaktı oysa ki olmuyor bazen.

Kırmızı çizgide kan ter, gözyaşı var.

Kabul edilmezse çocuğunuz sınıfına, kabul edilip de dışlanırsa, istenmezse, haykırış var.

Hakkını söke söke almaya çalışmak var. 

Spektrum da bir yerdeyiz, kırmızı bitti. 

Çocuk artık ne okula sığıyor, ne topluma, ne eve sığıyor, ne de parka, çünkü; büyüdü.

Çünkü; bir yetişkin gibi görünüyor fakat hâlâ spektrumda bir çocuk o. 

Şimdi siyah çizgileri rengarenk görme zamanı,

Çünkü; başka türlüsü o yolu yürümek için bir umut teşkil etmiyor.

Evlattan başka hiçbir şey simsiyah çizgileri, size rengarenk gösteremez, göstermiyor. 

Yaşamın içinde çokça duyacağınız; “Otizm Spektrum Bozukluğu” Kavramını bir annenin gözünden okudunuz.

Elif AY

Editör: Seda Özlem BAŞPINAR

Genel Yayın Yönetmeni: Elif ÜNAL YILDIZ

Diğer Yazılarımı Okudunuz mu?

HAYAT BİZE GÜZEL Mİ?

Yorumlar (2)

  1. Elif Ay
    • 15/05/2024

    Teşekkürler hocam 🙏 kalemimiz daim olsun.

  2. Bekir SEVİK
    • 15/05/2024

    Kaleminize sağlık hocam.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Elif AY

1991 İstanbul Üsküdar doğumluyum , İstanbul Üniversitesi Sosyal Hizmetler mezunuyum, evliyim biri özel gereksinimli iki oğlum var , uzun süredir özel gereksinimli çocukların ve ailelerinin yaşadıklarını yazıyorum. Makale ve köşe yazarlığı yapıyorum.