NARİN’DEN SILA’YA MEKTUP
- Yazar: Mehmet Yıldız
- 1 Ekim 2024
- 55 kez okundu
NARİN’DEN SILA’YA MEKTUP
Burası güllerle dolu! Her tarafta pırıltılı ışıklar… Yüzleri mütebessim ay bakışlı güzellikler görüyorum. Sen de gel, diyemem sana ama geleceksin, biliyorum. Çünkü sana reva görülen ezalar, ezanlar okundukça çınlayacaktır arş-ı âlânın boşluklarında. Sen küçücüksün daha! Benim kadar bile yoksun. Ben küçücüğüm daha, sen benden küçük…
Biliyor musun? Benim boğazımı sıktılar. Nefes alamadım. Hani fazla koşarken ihtiyacım olan o temiz nefesi… Biliyorum, görmemem gerekirdi. Ama gördüm. Nefessiz kalınca, neyi gördüğümü de unuttum.
Bir çuvalın içine konuldum. Yine nefes alamıyordum. Vücudumdan sıvılar boşaldı gitti. Yine nefesim yoktu. Birisi sırt çantamın iplerini koparıyor, görüyorum. Babamın… Babamın bana aldığı o güzel çantamın… Kapanıyor çuvalın ağzı, birisi bağlıyor. Yine havasız, soluksuz kalıyorum. Nefes alamıyorum.
Üşüyorum Küçük Sıla, bu sular da neyin nesi? Her zaman kenarında oynadığımız, kendimizi ıslattığımız o derenin dibine mi bırakılıyorum? Ama ben yüzme bilmiyorum ki! Üstelik bacağım da kırık… Bırakma beni amca, hani evimize gelmiştin, hani babamla oturup çay içmiştin, hani uzaktan bana gülümsemiştin? Neden beni sulara bırakıyorsun ki?
Açım. Karnımı doyurmak için geldim camiden. Elif-Ba’mı alsaydın bari, ıslanmasın mübarek harfler! Zaten hırpaladınız parmağımın değdiği sayfaları. Allah’ım, sana şikâyet ediyorum onları!
Sana yapılanları görüyorum Küçük Sıla! Ağlama, sesin sağır sultanların kulaklarına küpe olmuş ama seni duymuyor vicdanı sağırlar! Yapma, diye bağırıyorsun ama onlar, kuru bir ağlama sesi duyuyorlar. Canın acıyor, benim gibi; canım acıdı, senin gibi!
Ve işte sana yakışmayan ölümün nefesini duyuyorsun, kendinden geçiyorsun, Sıla Bebek! Seni doğuran kadının anne şefkatinden mahrum olduğunu fark ediyor ve ölmeyi diliyorsun, ağlayan sesinle. Gel Sıla’m, gel! Dünya seni hak etmiyor. Dünya bizi hak etmedi. Dünya, masumlar için bir cezaevi; suçlular için bir eğlence yeri… Gel Sıla’m!
Şimdi ikimiz de gökyüzünde, el ele dolaşıyoruz meleklerin kanatları arasında. Onlar mı? Bırak onları, rezil kalsın rezillikleri arasında…
Yazar ve Editör: Mehmet YILDIZ
Genel Yayın Yönetmeni: Elif ÜNAL YILDIZ
Bu yazının bütünü, yazarına aittir…
Bir önceki yazımızı okudunuz mu?
https://fisildayankalemler.org/sir/
SALİHA -BİR DÜNYA İKİ ÂLEM kitabımıza buradan ulaşabilirsiniz;
https://www.dr.com.tr/Kitap/Saliha-Bir-Dunya-iki-Alem/Edebiyat/Roman/Polisiye/urunno=0002135588001
Hocam yüreğinize sağlık çok duygusal bir o kadar manidar bir yazı olmuş Sıla ve tüm çocuk cinayetinden ahirete göç etmiş kuzularımızı unutmamak dileğiyle...