BENİM HİÇ BABAM OLMADI Kİ…
- Yazar: Günay POLAT
- 19 Nisan 2024
- 118 kez okundu
HİÇ BABAM OLMADI Kİ
Henüz küçük ve okul heyecanı yaşayan bir kız çocuğu olarak elimden tutup kayıt için okul koridorlarına götüren, sabahları okula gitmek için hazırlandığımda beni kapıda benden daha heyecanlı ve hayalleri olan, sırtım ağrımasın diye ağır olan çantamı taşıyan, sınıfa sırama kadar eşlik edip öğretmene teslim eden ve de giderken dönüp el sallayan bir babam olmadı.
Eve; başarılar ile dolu olan karneler getirdiğimde bana hediye alan,üniversite sınavına götüren benimle heyecanını yarıştıran kapıda bekleyen sonuçlar açıklandığında,tercihler yapılıp açıklandığında üniversite kapısına kadar gidip canla başla geleceğime adım atarken bana eşlik eden, mezun olurken üzerimdeki cübbe ile diplomamı alırken ön sıralarda yer alıp yüzündeki gülümsemeye eklenen gurur gözyaşları eşliğinde alkışlayan bir babam olmadı.
Düştüğümde beni kaldıran dizlerimdeki yaraları, insanların yüreğimde açtığı yaraları, şevkati ile sarıp sarmalayan, hata yaptığımda “NE YAŞAMIŞ OLURSAN OL BEN ARKANDAYIM” Diye ağzından sözcükler dökülen, aşık olduğumda yol arkadaşı olarak seçtiğim insanı anlatmak tanıştırmak için karşısında kılı kırk yararak konuşmaya çalıştığım, fikir uyuşmazlığı yaşayıp tartışabileceğim bir babam olmadı.
Çünkü babam, ben savunmasız bir kız çocuğu iken bahaneler arkasına sığınıp beni terketti. Hem de arkasına dahi bakmadan kolay olanı seçip gitti. Bana düşen ise insanlar tarafından acımasızca yapılan eleştiriler karşısında çocukluğumu yaşayamadan sağır olmaya çalışırken güçlü olan bir kız çocuğu kaldı.
Oysa bir kız çocuğu için hayatının her alanında, baba bu kadar önemli iken senin benim hayatımdaki tek varlığının kimliğimde yazan bir adının olması, bana bıraktığın tek mirasın ise insanlara duyduğum güvensizliğin sonucunda eksik olan yanımı yarım kalmışlıklarımı yanlış yerlerde tamamlamaya çalışırken yanlış tercihlerimin bana eşlik etmesi ve koca bir utanç olan sen ve senin yaptıklarının kalmış olması…
Yazar: Günay Polat
Baş Editör: Elif Ünal YILDIZ
Baş Editör: Elif Ünal YILDIZ
Editör: Hakan DİNÇAY
Bazen eksiklikler tamamlar kendimizi... Üzülmeyin aynı evde yaşamalarına rağmen pek çok çocuğun, gencin annesi babası yok. En azından mutsuzluğunu yük etmemiş, çekmiş gitmiş, öksüz olmak erken büyütüyor değil mi?
Kaleminize sağlık Günay Hanım. Çok duygulu ve güzel bir yazı olmuş, Allah kimseyi en çok da kız çocuklarını babasız bırakmasın.