PAPUCUMUN DÜNYASI

Genel
PAPUCUMUN DÜNYASI

NEREDESİN ESKİ YILLARIN İNSANI…

Bir zamanlar “insan” kelimesi, sıcak bir gülümsemeyle eş anlamlıydı.
El uzatmak, hesap sormadan destek olmaktı.
“Menfaat” değil, “vicdan” konuşurdu.
Birine yardım ettiğinde teşekkür beklemez, birinin sırrını öğrendiğinde onu silah değil, emanet bilirdin.
Oysa şimdi, her şeyin fiyatı var ama değeri yok.

Bugün dürüstlük artık saf insanların süsü gibi…
Sözüne sadık olmak zayıflık, iyi niyetli olmak “kullanılmaya açık olmak” sayılıyor.
İlişkiler—ister sevgili, ister dost, ister akraba—birer pazara dönüştü.
Duygular bile tartılıyor:
“Ne kadar verdin, ne kadar aldın?”
Oysa para, hayatın direksiyonu değil, sadece yolundaki bir araçtı.
Ama biz o aracı direksiyona oturttuk.

Artık insanlar birbirine “nasılsın?” derken bile içten değil, görev icabı soruyor.
Kimse kimsenin gözlerine bakmıyor, sadece cebine, işine, çıkarına bakıyor.
Birini sevmenin bile ölçüsü değişti:
“Ne kazandırır bana?”
Oysa gerçek sevgi, kazandırmak için değil, yaşatmak içindi.

Eskiden komşunun çocuğu senin çocuğundu, şimdi apartman kapısını bile birbirimize açmıyoruz.
Aile bağları “miras” yüzünden kopuyor, dostluklar “çıkar” yüzünden bitiyor.
Ve sonra herkes aynı cümleyi kuruyor:
“Nerede o eski yıllar…”

Eski yıllar gitmedi aslında.
Biz bıraktık onları.
Bencilliğin, sahteciliğin, gösterişin, “ben merkezli” dünyanın içinde bir yerlerde kaybettik.
Dürüstlüğü modası geçmiş, samimiyeti “naiflik” sayar olduk.
Oysa insanın en büyük zenginliği; iç huzuru, temiz kalbi ve vicdanıdır.

Bir gün yine hatırlayacağız:
Paranın satın alamadığı şeyler vardır…
Bir tebessüm, içten bir selam, bir dost omzu, bir annenin duası.
Ve anlayacağız ki, insanı yaşatan cebindeki para değil, yüreğindeki sevgidir.

 

Akademisyen yazar Semanur PERİM 

Genel yayın yönetmeni: Elif ÜNAL YILDIZ 

Bir önceki yazımı okudunuz mu?

YAŞAYAN SANAT

Yorumlar (1)

    • 4/11/2025

    Vicdan ve merhamet sahibi insanlar dileğimle 🌺

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Semanur PERİM

14.02.1973 Lüleburgaz Kırklareli doğumluyum. Uzun yıllar yerl basın vekendi blog sayfamda yazdım. Değerli hocam "Celil GÜVEN" Bu yazılarımı okuyup bana cesaret vererek "Mum olan ışığımı,Kaleme çevirerek" Siz okurlarıma olan yolculuğum başladı. Kısaca: "Kitap kokusu ile ,Evlat kokusu arasında " Kalmış Bir anneyim. Altı tane adım ile basılmış kitabım, Üç tane "Antoloji"eserim var. Halen yazmakta olduğum NÜKTELER Kitabımla yolculuğuma devam ediyorum.Kitap okumayı sevmeyen bir Toplumda "YAZAR" olup yüreğinize dokunmak ve "Tekrar Kitap SEVGİSİ" Kazandırmak gibi masumca bir isteğim var. Belki: Bir kaçınız kalemim ile tanışıp Okumayı daha çok sevebilir Ne dersiniz...?

Benzer Yazılar