SOL AYAĞIM
- Yazar: Emily Yaramis
- 1 Haziran 2025
- 57 kez okundu

(Sol Ayağım / CHRİSTY BROWN eserinin hece ölçüsü ve beyitlerle yazılmış hâlidir.)
SOL AYAĞIM
Dublin duvarcı babası onun
Vefakar annesi başıdır sonun
Doğumuyla oldu, olanlar zordu
Zihinsel engeli içlerde kordu
Henüz dört aylıkken bildi annesi
Başı yere düştü gördü annesi
Etrafı sarılı yastıklı kucak
Büyüse de ömrü böyle olacak
“Ümitsiz vakıa olur kendisi!”
Dese de doktor boşunadır sesi
Gerizekalı değil benim oğlum
İspatı kolay hadi gelin buyrun
Bedeni olsada arızalıca
Beyninde hiç kusur yoktur zannımca
Ana baba itirazlandı buna
İnanmadı hiçbir vakit olana
Uzun, ince, sapsarı bir tebeşir
Sol ayağıyla güzelce sevişir
Tekrar dene Chris dedi durmadan
Annesi bıkmadı gitti her zaman
Harfleri yılmadan anlattı durdu
“Anne!” yazınca huzurlandı yurdu
Yedi yaşında sokaklara çıktı
Gezi arabası keşfe açıktı
Küvette kalmıştı iki sevgili
Sürünerek açtı doldurdu deli
Sekiz yaşında cadılar bayramı
İlginç bir olayla taçlandı kaldı
Henry iyice yaşlanmıştı artık
Kimseyle kalmadı bağı, çok yazık
Dünya ile bağı kopmuştu onun
Kimsesizlik çağı olmuştu onun
Yazdıkça okuyor durmuyordu hiç
Okudukça yazıyor bıkmıyordu hiç
Katriona Delahunt geldi cana
Değişti hayaller dokundu kana
Aşkın feryadı çınladı içinde
Boyalar yetişti mutluluk zinde
Resimler yaptı huzuru hissetti
Sol ayağıyla yarışı keşfetti
Başardı çabası herkes sevindi
“Denemekten asla vazgeçme, Chris!”
On üç yaşında bilinmeyen ressam
Zihniyle görüyor duyuyor resmen
On dört yaşında izin verdi aşka
Normalmiş gibi düşündü bambaşka
Hayaller kurdu unuttu gerçeği
Mutluluk buldu kuruttu ölçeği
Aşk acısı sardı acımasızca
Kalp ağrısı yordu savunmasızca
Yaşamlar insanlarda bambaşkaydı
Onun ki hapishaneden farksızdı
Herkesin yanında kullanmazdı solu
Büyüdükçe büyüdü öfke yolu
Zihin doyurmaktan önemli olan
Karnı doyurmaktı zamanı yoran
Tanrının şakası sandı kendini
Neyim ben diyordu kurdu bendini
Müzikle yoğruldu içinin kurdu
Tanıdıkça acılı birçok yurdu
Annesi ona özel ev yaptırdı
Fiziksel hareketleri artırdı
Hissedilen acıyı yaşamak zordu
Mücadele etmek daha kolaydı
Sol ayağı pasifleştirmek gerek
Diğerleri çabuk aktifleşecek
Yazmak diledi hayatını sonunda
Kardeşi yardım etti bu konuda
Şanssız yaratık diyordu durmadan
Yazıyordu artık hiç boğulmadan
Konuşamazsa insan kaybolurdu
Homurdanmak da yeterli olurdu
Kolay görünenler aslında zordu
Çabalamak oldukça yoruyordu
Klişe olmaktan çıkmıştı çoktan
Uslübünü buldu kazandı yoktan
Varlandı tüm aile konserden sonra
Anlattı doktoru her şeyi tonla
Pür dikkat dinlendi zihnindekiler
Kalptekini duydu âlemdekiler…
21/05/2025
Emily Yaramis
Muhteşem olmuş ❤️
Sol Ayağım kitabını şiirle özetlemiş kıymetli hocamız. Gönlüne kalemine sağlık sevgili dostum 💞💐👏✍️📚
Duygular güzel ifade edilmiş. Şiirden çok anlamam ama insanda bir şeylerin kıpırdamasına neden olan dizeler bunlar. Elinize sağlık.