YARINLAR DA ANILARDA KALACAK

Genel
YARINLAR DA ANILARDA KALACAK

YARINLAR DA ANILARDA KALACAK

Kaç yılbaşı geçti ömürden, kaç tane daha geçecek, muamma. Sevmiyorum işte, sevemedim bir türlü zamanı geride bırakmayı. Belki de sebebi özlemdir. Anılara sakladığım günlerin uzaklaşması sarıyor telaşımı. Bir bir kopuyor takvimden günler; kaç dost, kaç ahbap, kaç kırıklık, kaç sevinç kaldı yılların ulaşılamayacak geçmişinde.

Bir telaş, bir acele ki sormayın gitsin. Yaşamak, anlamıyorum; ne zaman hafta, ne zaman ay… Bir bakmışım, gelmiş yine yeniden ocaklar. Fırtına sesi duyuyorum çocukluğumdan; buram buram buğulanıyor zihnimde. Şimdi gözümde tecessüm eden kahkahalar… Hayır, meyus değilim, sadece namütenahidir ya hatıralar. Her sene biraz daha gidiyor elimden çocukluğum. Korkuyorum, bir gün anılarımdan da giderse masumluğum.

Sevmiyorum yılbaşlarını; bir yaş daha geriletiyor baharlarımı. Evet, umudum var. İnanıyorum zamanın getireceği güzelliklere; kalbimde, ruhumda yaşatacağım her iyiliği. Yine de biliyorum, yarınlar da bir gün diye anılacak; yaşanan güzel günler yine mazi olacak.

Her yeni yıl geldikçe dileklerim artarken çocukluğum bir parça daha benden uzaklaşacak. Kayıp giden yıllar saçlarıma karlar yağdıracak, ellerim kırışacak. Mesela, “Ben de bir zamanlar…” diye anlattığım anılar masallara karışacak; sanki hiç olmamış, yaşanmamış gibi hikâyelerde kalacak. O hikâyeler benim gerçeğim olurken en çok özlediğim anılarım içimde, derinlerimde sızlanacak. Yıllar gelip geçtikçe adım adım sızılar takibimde olacak.

Yine de gelsin, geçsin, varsın aksın zaman. Sağlık, mutluluk getirsin dünyamıza, umutlarımıza. Sevdiklerimiz eksilmesin bizden. Ben razıyım her yıla veda ederken. Yine, yeniden, yeni hayallere dalma vakti.

Dualarımızı ettik, umutlarımızı da ektik. Sevgiyle biçelim güzel günleri, huzurla yaşayalım en özel vakitleri. Aksın, geçsin yıllar; tutamıyoruz nasılsa. Akarken taşırsın gönülden mutluluğu da…

Ümitlerimiz gerçek, umutlarımız nefes,

Hayallerimiz hayat, hayatlarımız sevgi olsun.

Kalbinizdeki tüm güzellikler sizinle olsun.

SAĞLIKLI MUTLU UMUTLU SEVGİ DOLU SENELER DİLİYORUM. HOŞ GEL 2025 …

Bu yazının bütünü yazarına aittir.

Esra KAÇMAZ YAYLA

Bir önceki yazımı okudunuz mu?

Saat 02.30

Kitap Linkim

Editör: Duygu BALCI

Genel Yayın Yönetmeni: Elif  ÜNAL YILDIZ

Yorumlar (1)

  1. Yıldız Tek Gamlı
    • 9/01/2025

    Mutlu yıllar hocam 🥰

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Esra Kaçmaz Yayla

Esra Kaçmaz Yayla, 9 Eylül 1988 İstanbul doğumludur. Aslen Edirneli olan Esra, İstanbul’da ikamet etmektedir. Evli ve üç çocuk annesidir. Şiire olan tutkusu, “Bir Harmandır Şiir” ve “Hislerde Yorgun Artık” adlı iki kitabında hayat bulmuştur. Hayat geçiyor. Herkes kendi şarkısında nakarat. Hiçbir zaman kimliğim ön planda olmadı. Bazen susayan bir kediye su veren komşu, bazen kâğıt toplayan abinin selamlaştığı bir kardeş… Belki de merhametin olduğu geçitte yol arkadaşı. Kimi zaman “Anneler de insandır” diye söylenen bir anne, kimi zaman bir çift gözden anlamasını bekleyen bir eş. Cama konan kumrunun bir avuç arpa beklediği el. Allah’ın bir kulu, bir esmada tecelli eden garip bir yolcu. Biraz ciddi, yer yer neşeli ama hep umutlu. Tek emin olduğum belki de kalemim, kâğıdımla özdeşleşmiş; yaşadıklarımla, hata ve doğrularımla kendi halinde insan olma derdindeyim. Kıyafetten önce içindekini seçen, bir tebessümü kâr sayan, elindeki lokmayı paylaşınca huzur dolan, huzuru da içinde, vardığı yolda arayan, bildiklerini de yüreği ile ortaya koyan biri: Allah’ın kulu Esra.

Benzer Yazılar