Yokuz Ki Var Olalım
- Yazar: Seda Özlem BAŞPINAR
- 12 Mayıs 2024
- 44 kez okundu
Yokuz Ki Var Olalım
Sanırım, bu kez rotam yoktu. Rota uğruna çıktığım bu yolda, kimliğimi, benliğimi, özümü, sözümü, duygularımı kaybetmiş, adeta ıssız bir ormanda, iz bilmez, göz gözü görmez, sisli puslu, korkulu ama tutarsız ama aptal cesaretli olarak ilerliyordum.
Bir değil, binlerce kurt çıkıyor karşıma, savaşçı edasıyla kafa tutuyor, yaralanıyor, kanıyordum.
Ama asıl kanayan ruhum olduğu için, acıyan yaralarımı fark edemiyordum. Bu yüzden de kurtların üstüne üstüne gidiyordum, bir yola çıkmıştım artık. Ya o kurtlara yem olacaktım ya da yenemeyeceğimi bildiğim için, onlardan biri haline gelecektim.
Olağanüstü bir şekilde ruhsuz, kalpsiz, duyarsızdım. Gerçekten hangisiydim, kimdim, neredeydim?
Hiçbir şey bilmeden, hiçbir şeyi düşünmeden nefes alıp veriyordum kısır döngüye girmiş hayatımda. Arap saçına dönmüş beynimin, kalbime yaptığı oyunun enkazı altında kalmış, gördüğüm her canlıdan sessiz çığlıklarımla yardım dileniyordum.
“Ne olacaktı benim bu halim?” sorusunu bile sözlükten çıkarmış, yemek yemeyi bırakmış, uyumak için yatağımı terk etmiştim.
Adımı soyadımı bilmiyordum, yaşımı hiçe sayıyordum. Uzay boşluğundan dünyaya düşmüş bir gök taşıydım. Hem her şey, hem hiçbir şeydim. Bilmeyen, anlamayan, yaşamayan için belki de hiçbir şey!
Sahi, yaşıyor muydum ben, ya da ölüm döşeğinde görmüş olduğum bir rüya mıydı tüm bunlar? Belki de kainattaki herkes bir ölüydü, belki de herkes benim rüyamın ölü tanıklarıydı.
Amacını yitirmiş bir insan, yaşarken ölmez midir zaten? Yeryüzünde, hangi insan var ki gerçek amacı için yaşayan?
Mesela, bir hayvanı besledik mi, bir çocuğun kalbini sevindirdik mi ki diri olalım? Hepimiz ölüyüz. Hepimiz ölü kalplerimizin, ölü vicdanlarımızın, ölü beyinlerimizin esiriyiz. Hepimiz koca bir hiçiz.
Mahkeme duvarları gibi soğuk bir hiç!
Editör: Sonay BİLGİ ARABACI
Genel Yayın Yönetmeni: Elif ÜNAL YILDIZ