Yeniden Büyüt Beni Anne

Yeniden Büyüt Beni Anne

Yeniden Büyüt Beni

Çocukluğum öldü, anne.

Büyüdükçe, çocuk olmak istermiş insan.

Çocukken bana bunu hiç anlatmadın.

O masallar gibi sandım dünyayı.

 

Gerçek olmadığını anladığımda o masalların, toz pembe bulutlar yok oldu birden.

Dipsiz bir kuyunun içinde öylece kaldım.

Ben bu dünyada kötülük yok sandım.

Oysa masumdu beni düşlerim.

Umut doluydu çocuk kalbim.

Ben yarına umutlarım hiç bitmez sandım.

 

Yanıldım, yandım.

Düşlerimden düşüp yere çakıldım.

Sonra gülüşlerim asılı kaldı yüzümde.

O şen kahkahalarım mazide kaldı çoktan.

 

Büyüdüm, anne.

İçim acıya acıya, hem de.

Bunu bana neden hiç anlatmadın, anne?

Cennetle cehennem dünyada da varmış ve insan en çok da arafta yaşarmış.

 

Canım yandı ama öğrendim, anne.

Dünya koskoca bir hanmış, bense garip bir yolcu.

Ve insan ömrü boyunca hep kendini arar dururmuş.

Ben kayboldum, anne.

Dünümle bugünün arasında araftayım.

Bul beni, anne.

Bu böyle ne kadar sürer bilmiyorum.

Ben de herkes gibi yaşamaya çalışıyorum.

 

Büyümeyi bir türlü sevemedim, anne.

Büyümenin büyüsü bozulmuş çoktan.

Bir labirentin içindeyim sanki.

Ne olur, bul beni, anne.

Yeniden büyüt beni.

Ayşe Kayacan

Genel Yayın Yönetmeni: Elif Ünal Yıldız

Bu yazının bütünü yazarına aittir.

Bir önceki yazımı okudunuz mu?

Yayınevi Sorunları

İnstagram

 

 

Yorumlar (0)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Ayşe KAYACAN

29/07/1987 Balıkesir doğumluyum. Sosyal bilimler bölümü lise mezunuyum. 3 çocuk annesiyim Balıkesir Bengi ses gazetesinde 3 yıldır köşe yazarlığı ve muhabirlik yapıyorum Mutluluk ormanı cesaret suyu adında bir masal kitabım var.