Tamamen İnsani

Tamamen İnsani

Tamamen İnsani

Hiç kimselere gül bahçeleri vadetmeyen bu hayatın, altında ezildiğimiz onca yükü, üstünde tepindiğimiz onca acıyı, ucundan kıyısından bazen tam yerinden yakaladığımız mutlu anları ve tam olarak  hayatta kalma yarışına çevirdiğimiz yaşamımızda ; 

“Ben iyiyim” diyemediğimiz ve bazı zamanlar “Şimdi dipteyim” dediğimiz için kendimizi suçlu hissettiren bazı yaşam uzmanlarına uzaklardan el sallıyor ve kendime hep şunu hatırlatıyorum: “Hep iyi ve çok mutlu olamazsın. Hep dipte ve çok mutsuz da olamazsın!” Her yaşadığın sonsuza dek sürmeyecek ama sürecekmiş gibi hissetmen tamamen insani. Son kullanma tarihine kadar hissettiğin bütün duyguları yaşadığın için kendini suçlu hissetmemelisin. Çünkü, insan tam olarak böyle bir varlık.

Realite ne ise onu tam olarak yaşadığın için, mutluluk ne ise onun dibini sıyırdığın için ,

Tam da insan olmanın gereğini yaparak kendine nefes alanı açtığın için mutsuzken kendini zorla mutlu etmeye çalışmadan hislerini anladığın için ama çevrendeki mutluluğa da saygı duyduğun için,

Acıya kafa atayım derken kendini daha çok acıtmaya çalışmadığın için sen tam da birilerinin egosuna hizmet etmeden, kendi duygularını kendi iç sesin kendi mantığınla yaşadığın için kimselere “Sen neden böylesin?” deme hakkı vermediğin ve eleştirileri yermek için değil motive etmede kullandığın için

Seni bütünüyle sen yapan her duyguna sahip çıktığın için kendini asla suçlu hissetmemelisin.

Nasıl hissediyorsak öyle yaşamazsak ve ne hissettiğimizi aşağılara itip günü kurtarmak için zaman öldürürsek, bir gün hiçbir şey hissetmeyen bir canlıya dönüşümümüz kaçınılmaz oluyor.

Birileri daima senin duyguların, tepkilerin ve hayat çerçeven hakkında atıp tutarken onlara; “Benim hayatım ve nasıl yaşayacağımın kararını ben alırım!” demek insana dairdir.

 Senin giydiğin ayakkabıyı giyip aynı yolu yürümeyen herkes bir şekilde ahkam kesecektir, senin tecrüben ve yaşadıkların birilerini sallamaz, başkalarını sallamadığı halde neden duygularını tam tersi ile zoraki olarak değiştiresin?

Nietzsche’nin şu sözleri hep hatırlanması ve üzerinde düşünülmesi gereken kıymettir:

“Düşün…

Kim üzebilir seni senden başka?

Kim doldurabilir içindeki boşluğu, sen istemezsen?

Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?

Kim yıkar, yıpratır sen izin vermezsen?

Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?

Her şey sende başlar, sende biter…

Yeter ki yürekli ol, tükenme, tükenme…

Tükettirme içinde ki yaşam sevgisini…”

Friedrich Nietzsche

Elif AY

Editör: Seda Özlem BAŞPINAR

Genel Yayın Yönetmeni: Elif ÜNAL YILDIZ

Daha Önce ki Yazılarımı Okudunuz mu?

BİZDEN SONRA

 

Yorumlar (0)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Elif AY

1991 İstanbul Üsküdar doğumluyum , İstanbul Üniversitesi Sosyal Hizmetler mezunuyum, evliyim biri özel gereksinimli iki oğlum var , uzun süredir özel gereksinimli çocukların ve ailelerinin yaşadıklarını yazıyorum. Makale ve köşe yazarlığı yapıyorum.