İçimdeki Canavar: Masumiyetten Öfkeye

Genel
İçimdeki Canavar: Masumiyetten Öfkeye

İçimdeki Canavar: Masumiyetten Öfkeye


4,5 milyar yıllık bir dünyada, varoluştan bu yana değişmeyen bir döngü sürüyor: yaratılışın döngüsü. Her şey, ilk başta masum ve savunmasız olarak doğar; tıpkı biz insanlar gibi… Ancak insanlar, bu dünyada masum yaratılan ve sonra kendi masumiyetini bozan tek varlık. Dünyaya verdiğimiz zarar bunun en açık kanıtı. Hiçbir habitatın yapmadığını yapıyor, doğayı talan ediyoruz. Ve buna “gelişim” diyoruz. Ama neye göre gelişim(!)

İnsanlar, modern teknolojiyle birlikte geliştiğini düşünüyor. Oysa ben tam tersini görüyorum. Gelişen teknoloji, insanlığı geri götürüyor. İçimizdeki ilkel yanı, hatta canavarı ortaya çıkarıyor. Parçalayan, yok eden, zarar veren bir canavar… Bu canavar, her insanın içinde gizli; her insan bu hayatta “sakin” ya da “ehil” değil. Ve çoğu zaman, insan kendi elleriyle kendi canavarını yaratıyor.

İşte anlatmak istediğim de tam olarak bu: içimdeki canavar.

İnsanlar beni soğukkanlı bir canavar olarak görüyor. Ama beni bu hale kimin getirdiğini bilmiyorlar. Benim içimdeki canavarı yaratan, aslında insanlar.

Kısaca anlatayım: Bir zamanlar çekingen, sessiz ve konuşmaktan bile çekinen biriydim. Çimlere basmaktan korkan, bir karıncaya zarar vermekten sakınan, bir böceği öldürmeye cesareti olmayan küçücük bir ben… Her şey burada başladı. Sonra insanlar girdi çevreme; çimlere basan, bağırıp çağıran, kendi öfkelerini besleyen insanlar. Ben de böyle başladım kendi canavarımı yaratmaya. Önce sesim yükseldi. Ardından öfkem büyüdü. Şimdi ise içimde dinmek bilmeyen bir kin taşıyorum.

Bu canavarı ben yarattım. İnsanlar korktukça, korkunun güç olduğunu sandım. Saygı olduğunu düşündüm. Hatta kudret olduğunu… Ama yanılmışım. Şimdi biliyorum, o canavar kim. Ve artık kurtulmak istiyorum ondan.

İçimizdeki öfkeden, nefretten beslenmemeliyiz. Kimse beslenmemeli. Çünkü ben çok geç kaldım. Ama siz, bu yazıyı okuyorsanız, kendi içinizdeki karanlığa bir “dur” deyin. Yoksa bir gün çok geç olabilir.

Geç olmadan, siz de yenin bu canavarı. Sevdiklerinizin kahramanı olun.

Barış Bekmez

Bu yazının bütünü yazarına aittir.

Başeditör/Redaktör: Murat Çatal

Genel Yayın Yöntemi: Elif Ünal Yıldız

Bir önceki yazımı okudunuz mu?

Neden Mizah?

İnstagram

 

 

Yorumlar (1)

  1. Yıldız Tek Gamlı
    • 16/12/2024

    Seni sımsıkı kucaklıyorum ❤️ Harika bir özeleştiri olmuş 🥰 Kalemine yüreğine emeğine sağlık

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Barış BEKMEZ

Adana’da dünyaya gelmiştir. İlköğretimini İstanbul ve Gaziantep’te tamamlamıştır. Bu süreç sonrasında yüksek öğrenimi için Istanbul'a gelmiş ve yüksek öğrenimini burada gerçekleştirmiştir. 2017 yılında tekrar Adana’ya kesin dönüş yapmış burada radyo ve mizah üzerine çalışmaya devam etmektedir.

Benzer Yazılar