SESSİZ VEDA

Edebiyat/Şiir
SESSİZ VEDA

SESSİZ VEDA

Sen, hazanda kuruyup, toprağa düşen yaprak,

Zemheri ayda, yüreklere saplanan mızrak,

Bahardan sonra sırrını açamayan başak,

Gün batımında, doğmayan hüzünlü şafaksın.

 

Sen, akşamüstü, kuşluk vakti veya seherde,

Azıksız heybeyle çıkılan son seferde,

Dönüşü olmayan gizemli yaban ellerde,

Sessiz veda, bitmeyen gözyaşısın tenlerde.

 

Sen, zamansız çıkıp gelen acımasız avcı, 

Nefse hicret kılıcını çeken gaddar savcı, 

Özlem arifesi, yaşanan en demli acı,

Doğum öncesinde, bedendeki son sancısın.

 

Sen, kör kuyudan çıkan bir avuç toprak özün, 

Karanlığa saplanan yabancı soğuk yüzün, 

Sözün bittiği yerdeki, sualsiz son sözün,

Romanın son sayfasına gizlenen hüzünsün.

 

Sen, en acıklı vedasın, giderken ebede,

İçten haykırış, en sessiz acısın bedende,

Hasret kararı alan hakimsin tek celsede,

En vefasız yoldaşsın, ismin iki hecede. 

 

Ankara – 16 Ocak 2021

Erdal YAŞA

Editör: Sonay BİLGİ ARABACI 

Genel Yayın Yönetmeni: Elif ÜNAL YILDIZ 

https://fisildayankalemler.org/author/erdalyasa/

Etiketler:

#edebiyat Şiir

Yorumlar (0)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Erdal YAŞA

1973 yılında Erzurum’da doğdum. İlk, orta ve lise öğrenimimi Erzurum’da tamamladıktan sonra, Makine Mühendisliği bölümünden mezun oldum. Yaklaşık 4 yıl özel sektörde çalıştıktan sonra askerlik sonrası 2001 yılında bir kamu kuruluşunda göreve başladım ve yaklaşık 24 yıldır aynı kamu kuruluşunda çalışıyorum. Evli, üç çocuk babasıyım. Şiire olan merakım orta okul son sınıflarda başladı, bugüne kadar ellinin üstünde şiir yazdım.

Benzer Yazılar