Mavi Qanadlı Qız

Mavi Qanadlı Qız

Mavi qanadlı qız

Bir gün özümü o işıqda tapdım. Bu işığın parıltısı gözümü qamaşdırırdı, amma heç nə görə bilmirdim. Qəribədir ki, işıqda gözlərimin kor olduğunu zənn etsəm də, əslində göz yaşlarım axırdı. İnsan kor olduğunda göz yaşları necə axa bilər?

Bir an özümü dərin boşluqda hiss etdim. Çiyinlərimdə qanadlar vardı. Bu qanadların biri mavi, biri isə bəyaz rəngdə idi. Mavi və bəyaz rənglər elə bil göy üzündəki parçalanmış buludlara bənzəyirdi. Bu buludlara toxunmağa çalışsam da, toxuna bilməyib əllərimi qəfil geri çəkirdim.

Bir an gözlərimin önünü daha da uca bir işığın qapladığını hiss edib kiçik barmaqlarımla göz bəbəklərimi ovuşdurdum. Siz bilirsiniz, göz bəbəklərinin daxilində neçə insan yaşayır? İnsan, xatirələr, hadisələr – bir sözlə, hər şey.

Bu zaman göz bəbəklərim böyüdü və qarşımda çarx peyda oldu. Çarx fırlanır, mən isə rəngləri seçməyə çalışırdım. Bu dərin boşluqda kimsəsiz körpənin fəryadı necə olarsa, mən elə idim. Hönkürtüm belə o qədər yavaş, incə idi ki, məni duyan belə yox idi.

Çarxın fırlanması sanki göz bəbəklərimin daxilindəki insanları da incidirdi, çünki onlar qulağıma nəsə pıçıldayır və bu pıçıltılar sönməyən atəşin istisi kimi qulağımda cingildəyirdi.

“Yetər!!!” – deyə qışqırdım. Bu an qanadlarımdan birinin qopduğunu hiss etdim. Qopduğu an uçurumdan atlanmaq istəyən ayağım məni daha da qorxuya saldı. Daha da ucadan qışqırdığımda üç mələk peyda oldu.

Bu mələklər insan cildində olsalar da, gözləri və qanadları mavi idi. Arxama dönüb baxdığımda gördüm ki, qanadlarımdan yalnız bəyaz qopub düşüb. Niyə axı?

Bunun səbəbini bilməsəm də, üç mələk də qolumdan tutub məni ayağa qaldırdı. Dərin boşluqdan qurtulub yaşıllığa boyanan ağ divarların içində pərvanələrin ətrafımda dövr etdiyini hiss edirdim.

Qəfildən Tanrıdan səs eşitdim:

• Sənin iki qanadın var, ancaq onun birini aldım ki sən bütün qəlbinlə duyğularını hayqırasan. Hayqırdığında mən biləcəyəm ki, sənin mavi qanadının kimə ehtiyacı var? Sən indi fırtınalı, amma sevgi dolu dünyanda təlatümdəsən. Bu təlatümdən qurtulmağına üç mələk səbəb oldu…

Bu mələklərin kim olduğunu ilk başlarda bilməsəm də, artıq kainata geri döndüyümdə qələmim onların kim olduğunu qulağıma pıçıldadı. Bu gizli hadisəni yalnız üç mələk və Tanrı bildi.

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, prezident təqaüdçüsü, 4 kitab müəllifi Səma Muğanna

Mavi Qanadlı Qız

Bir gün kendimi o ışığın içinde buldum. Bu ışığın parıltısı gözlerimi kamaştırdı ama hiçbir şey göremedim. Gözlerimin ışıktan kör olduğunu düşünsem de aslında gözyaşlarının akması çok tuhaf. Kör olan bir insan gözyaşları nasıl akabilir?

Bir an derin bir boşluk hissettim. Omuzlarımda kanatlarım vardı. Bu kanatlardan biri mavi, biri beyazdı. Mavi ve beyaz renkler gökyüzündeki parçalanmış bulutlara benziyordu. Bu bulutlara dokunmaya çalışsam da dokunamadım ama bir anda ellerimi çektim.

Bir an gözlerimi kaplayan daha da yüksek bir ışık hissettim ve küçük parmaklarımla gözbebeklerimi ovuşturdum. Gözbebeklerinin içinde kaç kişinin yaşadığını biliyor musun?

İnsanlar, anılar, olaylar, kısacası her şey. O anda gözbebeklerim büyüdü ve önümde bir tekerlek belirdi.

Çark dönüyordu ve ben renkleri seçmeye çalışıyordum. Bu derin boşlukta kimsesiz bir bebeğin çığlığı gibiydim. Hıçkırıklarım bile o kadar yavaş ve yumuşaktı ki kimse beni duymadı bile.

Tekerleğin dönmesi gözbebeklerimin içindeki insanları acıtıyor gibiydi. Çünkü kulağıma bir şeyler fısıldıyorlardı ve bu fısıltılar sönmeyen bir ateşin sıcaklığı gibi kulaklarımda çınlıyordu.

“Yeterli!!!” diye bağırdım. O an kanatlarımdan birinin koptuğunu hissettim. Kırıldığı an uçurumdan atlamak isteyen bacağım beni daha da korkuttu. Daha da yüksek sesle çığlık attığımda üç melek ortaya çıktı.

 

Bu melekler insan derisinden olmalarına rağmen gözleri ve kanatları maviydi. Geriye dönüp baktığımda kanatlarımdan sadece beyazın düştüğünü gördüm. Neden?

Nedenini bilmesem de üç melek kolumdan tutup beni kaldırdı. Derin boşluktan kurtulmuş, yeşile boyanmış beyaz duvarların içinde pervanelerin etrafımda döndüğünü hissedebiliyordum.

Aniden Tanrı’dan bir ses duydum:

“İki kanadın var ama ben bir tane aldım ki duygularını tüm kalbinle haykırasın. Çığlık attığında mavi kanadına kimin ihtiyacı olduğunu bileceğim. Fırtınalı ama sevgi dolu dünyanda artık kargaşa içindesin. Üç Melekler bu kargaşadan kurtulmana yardım etti…”

İlk başta bu meleklerin kim olduğunu bilmesem de evrene döndüğümde kalemim kulağıma onların kim olduğunu fısıldadı. Bu gizli olayı sadece Üç melek ve Allah biliyordu.

Sama Mughanna, Azerbaycan Yazarlar Birliği üyesi, başkanlık bursu sahibi, 4 kitabın yazarı

Editör: Nigar KAYA

Genel Yayın Yönetmeni: Elif ÜNAL YILDIZ

Diğer Yazılarımı Okudunuz mu?

Kayıp Anahtar

Facebook

Yorumlar (1)

  1. Yıldız Tek Gamlı
    • 29/09/2024

    Çok güzel bir hikaye... Haykırın!!!

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Sema Muğanna

Azerbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, prezident təqaüdçüsü, 4 kitab müəllifi.