Bir Umut, Bir Direniş, Bir Başlangıç

Bir Umut, Bir Direniş, Bir Başlangıç

Bir Umut, Bir Direniş, Bir Başlangıç
Baz filmler vardır, sinema salonundan çıktıktan sonra zihninizde değil, yüreğinizde kalır.
“Rule Breakers” işte tam da böyle bir film.  
Görkemli efektler, pahalı setler ya da yıldız oyunculara değil; inancın, cesaretin ve sarsılmaz bir umudun filmi bu … 
Bu film, seyirlik bir öykü anlatmıyor , bir direnişi, bir uyanışı ve görünmeyeni görünür kılmayı gözler önüne seriyor.

Hikâyenin geçtiği topraklarda Afganistan’da  
 “kız çocuğu” olmak bile başlı başına cesaret isterken; bir grup genç kadın, robotik gibi erkek egemen bir alanda hayal kurmayı seçiyor.  
 Ve hayal kurmak burada başlı başına bir eylem, hatta bir başkaldırı. Onları eğitmek isteyen bir kadının önderliğinde, sadece bir yarışmaya değil, kendi kaderlerine meydan okuyorlar.

Film bu noktada izleyicinin zihnine tek bir soru bırakıyor: “Sen ne zaman hayal kurmaktan vazgeçtin?”

Roya Mahboob’un önderliğindeki bu yolculuk, yalnızca genç kızları değil, izleyen herkesi etkiliyor. Filmin hiçbir yerinde ajitasyona kaçmadan, hayal kırıklıkları, korkular, baskılar ve çelişkiler öylesine sade ve gerçekçi anlatılmış ki.

Bu bir mağduriyet hikâyesi değil.    
Bu, derin bir çaresizliğin içinden doğan kararlılığın, sessiz kalmak yerine ses olmayı seçen genç kızların hikayesi    
Bir çocuğun gözünde parlayan ışıltının,  
“başka bir yol mümkün” diyen bir bakışın ve en önemlisi de kök salan bir değişimin hikayesi bu.

Filmin beni en çok etkileyen yanı ise, umudun nasıl bulaşıcı bir şey olduğunu göstermesi.  
Bir kızın inancı, başka bir kızın cesaretine dönüşüyor. Bir babanın  kaygısı, zamanla bir gurura eviriliyor. Şüphe yerini desteğe bırakıyor.  


Film, yalnızca hayallerin peşinden giden genç kızları değil, aynı zamanda onlara sırtlarını dönen ya da tereddütle yaklaşan bir topluma ayna da tutuyor. Aileler çoğunlukla suskun; suskunluk bazen korkudan, bazen alışkanlıktan.  
Kızların her adımı, sadece bireysel bir mücadele değil, ait oldukları topluma karşı da bir sınav hâline geliyor.

Yine de sessizliklerin arasında bir yerlerde, inceden bir destek sesi duyuluyor. Bazı aileler, tüm risklere rağmen çocuklarının hayaline arka çıkıyor.  
Bu destek, yüksek sesle değil, çoğu zaman bakışlarla, göz ucuyla ya da sessizce açılan bir kapıyla kendini gösteriyor. Ama o bile bazen bedel istiyor.  
Çünkü sistem, bu kızların bir yerlere gelmesini, üstelik bunu “erkeklerle yan yana” başarmasını kabullenemiyor.

Yarışmalarda gösterilen başarı, dünyanın gözünde bir umutken, kendi ülkelerinde bir tehdit gibi algılanıyor. Bir robotik turnuvasında sırtlarına imza atılan formalar, bazıları için zaferin simgesi, bazıları içinse büyük bir ayıp.  
O sırtlara uzanan yabancı eller, televizyon ekranlarından izlenince bir kaygı başlıyor:  

“Bunu görürlerse ne derler?”,  
“Adımıza bir utanç mı olur?”

Kızlar bir yandan dünyayla yarışırken, diğer yandan kendi toplumlarının yargısıyla mücadele ediyor.  
Bu öyle bir mücadele ki; bazen birinci olmaktan çok, eve sağ salim dönebilmenin sevincini taşır içinde.

“Bu genç kadınlar sadece bir robot yapmadı, kendi geleceklerini yeniden inşa etti.  
” Ve bunu yaparken de, sessizce dünyayı değiştirdiler.

Film, kadın olmanın yalnızca bir kimlik değil, bir mücadele biçimi olduğunu hatırlatıyor.

Rule Breakers, görünmez iplerle birbirine bağlı kadınların ortak yazgısını anlatıyor.  
Ve biz izlerken fark ediyoruz:  
Bu sadece Afganistan’daki birkaç kızın hikâyesi değil, bu aslında hepimizin hikâyesi.

Çünkü umut, coğrafya tanımaz. Cesaret, dil bilmez.   Ve bir kız çocuğunun özgürlüğe attığı her adım, aslında insanlığın ortak yolculuğudur.  

Film, bu yolculuğun başlangıcını, hem kırılgan hem de sarsılmaz bir tonda anlatıyor.  
Öyle bir anlatım ki; sadece izlemiyorsunuz, içinizde bir yerlerde siz de yürümeye başlıyorsunuz.

Bu bir başarı hikâyesi değil yalnızca, bu zincirleri kırma hikâyesi.

İşte bu yüzden, Rule Breakers yalnızca izlenmesi gereken bir film değil, 
Bir insanın, bir sistemin, bir toplumun ,bir vicdanın, bir otoritenin yeniden düşünmesi gereken şeyleri tokat gibi hatırlatan bir ayna.

𝑲𝒖𝒓𝒂𝒍 𝒌𝒐𝒚𝒂𝒏𝒍𝒂𝒓 𝒈𝒖̈𝒄̧𝒍𝒖̈ 𝒐𝒍𝒂𝒃𝒊𝒍𝒊𝒓 𝒂𝒎𝒂 𝒌𝒖𝒓𝒂𝒍 𝒌ı𝒓𝒂𝒏𝒍𝒂𝒓 𝒕𝒂𝒓𝒊𝒉 𝒚𝒂𝒛𝒂𝒓.

—Havin Ezo 

Kaynak  : http://;https://www.hdfilmcehennemi.nl/rule-breakers/

Bu yazımı da inceleyebilirsiniz 

ÇOCUKLARIN TRENİ FİLMİ

 

Yorumlar (0)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Havin EZO

𝑨𝒎𝒆𝒓𝒊𝒌𝒂'𝒅𝒂 𝒚𝒂𝒔̧ı𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎. 𝑺𝒂𝒏𝒂𝒕 𝒕𝒂𝒔𝒂𝒓ı𝒎 𝒆𝒈̆𝒊𝒕𝒊𝒎𝒊𝒎𝒊 𝑺𝒂𝒈̆𝒍ı𝒌 𝒔𝒐𝒓𝒖𝒏𝒍𝒂𝒓ı 𝒏𝒆𝒅𝒆𝒏𝒊𝒚𝒍𝒆 𝒕𝒂𝒎𝒂𝒎𝒍𝒂𝒚𝒂𝒎𝒂𝒅ı𝒎, 𝒂𝒏𝒄𝒂𝒌 𝒔̧𝒖 𝒂𝒏𝒅𝒂 𝒔𝒐𝒔𝒚𝒂𝒍 𝒎𝒆𝒅𝒚𝒂 𝒚𝒐̈𝒏𝒆𝒕𝒊𝒄𝒊𝒍𝒊𝒈̆𝒊 𝒚𝒂𝒑ı𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎. 𝑨𝒚𝒏ı 𝒛𝒂𝒎𝒂𝒏𝒅𝒂 𝒄̧𝒆𝒔̧𝒊𝒕𝒍𝒊 𝒓𝒆𝒔𝒊𝒎 𝒄̧𝒂𝒍ı𝒔̧𝒎𝒂𝒍𝒂𝒓ı 𝒈𝒆𝒓𝒄̧𝒆𝒌𝒍𝒆𝒔̧𝒕𝒊𝒓𝒊𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎, 𝒔𝒂𝒏𝒂𝒕 𝒂𝒍𝒂𝒏ı𝒏𝒅𝒂𝒌𝒊 𝒕𝒖𝒕𝒌𝒖𝒎𝒖 𝒗𝒆 𝒚𝒆𝒕𝒆𝒏𝒆𝒌𝒍𝒆𝒓𝒊𝒎𝒊 𝒈𝒆𝒍𝒊𝒔̧𝒕𝒊𝒓𝒎𝒆𝒚𝒆 𝒅𝒆𝒗𝒂𝒎 𝒆𝒅𝒊𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎."