BİR BOŞLUK

BİR BOŞLUK

Taş suya mesh eyledi,

Dalgalar boyunlarını vurdu!

Şubat  …

Darağacı gökyüzünden uzaklaştı

Beton, ruhumu üşütüyorsun…

Bahtına düşen kelimelerimi

Bir gün dirilir mi diye

Ömür tükettim,

Önünde diz çökerek.

Hangi dağa döndüysem

Arkam kara kış;

Hangi denize eğildiysem

Önüm kan revan hüzmesi?

Şimdi söyle;

Kaç mektup yollarda kangren oldu

Kaçı kaçakçılığa düçar düştü?

Bunca kahır,

Gözbebeklerine siyah perde miydi?

Duvarlara emanet edilir cepkenler

Kiminde ümit, beyaz bir yazma

Kiminde acılar, siyah bir gün

Ardı ardına dizilir tozlarla.

Ve hatıralar

Bir kerpiçte gizlidir.

Mevsimlik işçilerin urbanları

Bir hayalin nakaratı kadar suskun…

Yorumlar (4)

  1. Emrah TURAN
    • 4/02/2024

    Var olunuz efendim.

  2. Emrah TURAN
    • 4/02/2024

    İlginiz için çok teşekkür ederim.

  3. Yıldız Tek Gamlı
    • 26/01/2024

    İçten hazan olmuşuz... Dışarı ayaz ... Kaleminize sağlık

    • 23/01/2024

    Kaleminize yüreğinize saglik

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Emrah TURAN

Ben Emrah Turan 1990 yılında Ağrı'da doğdum ve ilk okul ve orta okulu Ağrı Ozanlar Yiboda bitirdim. Liseyi Bursa Malcılar Anadolu lisesinde okudum. Sakarya Üniversitesi Sağlık yönetimi mezunuyum. Edebiyata 2008 yılında ilgi duymaya başladım. Bu yıldan itibaren genellikle şiir olmak üzere; günlük, hikaye, mektup, deneme yazma başladım. 2020 yılından itibaren çeşitli dergilerde şiir, deneme, hikaye, mektup ve hikayelerim yayımlandı.