Adı Konmamış Duygular 8

Adı Konmamış Duygular 8

Adı Konmamış Duygular 8

Çanlar çalıyor hadi şimdi de oyna bakalım
Zarlar elden düştü oyunu bir dahamı kuralım
Yok olması gereken anıları tekrar mı yaşayalım
Bizimki de bünye artık taşımayıp silip atalım

Yolgeçen hanı değil buralar vedaları kuralım
Saatler de durmadan biz kendi önümüze bakalım
Şişenin dibide geldi masaları kaldıralım
Bir daha güneşi seninle açtırmayalım

Koş bak gün ışıldıyor yeni umutlar sırada
Sen kapıları açta varsın esmesin rüzgar havada
Gönlünü ferah tut yeni anılar sırada
Geliyor en güzel saatler kalmadı bak mısrada

Farzet alıp gidecek şu hayatta
Farzet ki ben bir garip yolcu bu han’da
Ne zamanlar gecicek bu çağda
Yaşamaya niyetliyim gönlüm yok uçurumda

Tutundum sıkı sıkı hayata
Hayat dediğin anlık şuanda
Şuanda calsın telefon bir anda
Bas gaza en güzel umutlara

Esra Kaçmaz Yayla

Seslendiren: Murat Engin Deniz

bu yazının ve video’nun içeriği yazarına aittir.

Bir önceki yazımı okudunuz mu?

Adı Konmamış Duygular 7

Kitap Linkim: 

 

 

 

Yorumlar (0)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Esra Kaçmaz Yayla

Esra Kaçmaz Yayla, 9 Eylül 1988 İstanbul doğumludur. Aslen Edirneli olan Esra, İstanbul’da ikamet etmektedir. Evli ve üç çocuk annesidir. Şiire olan tutkusu, “Bir Harmandır Şiir” ve “Hislerde Yorgun Artık” adlı iki kitabında hayat bulmuştur. Hayat geçiyor. Herkes kendi şarkısında nakarat. Hiçbir zaman kimliğim ön planda olmadı. Bazen susayan bir kediye su veren komşu, bazen kâğıt toplayan abinin selamlaştığı bir kardeş… Belki de merhametin olduğu geçitte yol arkadaşı. Kimi zaman “Anneler de insandır” diye söylenen bir anne, kimi zaman bir çift gözden anlamasını bekleyen bir eş. Cama konan kumrunun bir avuç arpa beklediği el. Allah’ın bir kulu, bir esmada tecelli eden garip bir yolcu. Biraz ciddi, yer yer neşeli ama hep umutlu. Tek emin olduğum belki de kalemim, kâğıdımla özdeşleşmiş; yaşadıklarımla, hata ve doğrularımla kendi halinde insan olma derdindeyim. Kıyafetten önce içindekini seçen, bir tebessümü kâr sayan, elindeki lokmayı paylaşınca huzur dolan, huzuru da içinde, vardığı yolda arayan, bildiklerini de yüreği ile ortaya koyan biri: Allah’ın kulu Esra.