Hazan Ayı Hüzün Ayı

Hazan Ayı Hüzün Ayı

Hazan Ayı Hüzün Ayı

 

Havalar soğudu, yapraklar döküldü.

Ben miyim üşüyen, kış mı geldi ne?

Sarı kızıl yapraklar savrulurken rüzgârda,

 Efil efil eser yel, bir kayanın kuytusunda…

Kuşlar sürü sürü uçarken uzaklara,

Bir sincap kış hazırlığında…

Havalar soğudu, yapraklar döküldü,

Ben miyim üşüyen kış mı geldi ne?

Melodi ister kulağım.

Duyduğum bu ses ne?

Yarışırken mevsimler, 

Bu yaprak dökümü ne? 

Neşeyle koşmak, oynamak ister çocuklar.

Neden bu sevgisizlik,

Bu gözyaşı ne?

Düşerken yapraklar,

Soğurken havalar

Ölürken insanlar,

Bu gaddarlık ne?

Yıllar hızla akarken zaman tünelinden.

Mevsimler ölüp ölüp dirilirken bu kin bu nefret ne?

Zaman neler öğretti de biz anlamadık.

Ölümler mi soğuk, biz mi üşüdük ne ?

Her bahar yeniden dirilir dünya.

Yeni umutlar, yeni hayaller kurulur.

Bir kartal havalanır ta yükseklere.

Yeniden barış, yeniden huzur, yepyeni umuda.

Ey insanoğlu! Ey insanlık ! Ey umut!

Yeniden gel yeniden doğ, yeniden gülsün dünya.

 

 Elifce

 

Editör: Sonay BİLGİ ARABACI

Baş Editör: Elif Ünal YILDIZ

https://fisildayankalemler.org/author/elifakgul/

Yorumlar (2)

  1. Yıldız Tek Gamlı
    • 27/01/2024

    Harika bir şiir ❤️ Kaleminize sağlık

  2. Ferda altun gencer
    • 24/01/2024

    Kaleminize sağlık umutlar ve hayaller olmasa dünya çekilir miydi gerçekten.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Elife AKGÜL

Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunuyum. 58 yaşındayım ve ev hanımıyım. Yörük kültüründen etkilenerek kendi yaşamım ve ailemin yaşantıları üzerinden hatıralar ile roman ve öyküler yazdım. Aynı konseptte edebi ürünler üretmeye devam ediyorum. Şu ana kadar yazdığım fakat yayınlanmamış bir roman, bir öykü, bir tiyatro senaryosu ve bir şiir bulunmaktadır. Tarzımı Cengiz Aytmatov ve Yaşar Kemal’e yakın görüyorum.