21. YÜZYIL ANNELİĞİ

Yazar: Rümeysa KAYA ODABAŞ
13 Kasım 2024
66 kez okundu
10

21. YÜZYIL ANNELİĞİ

Yaşadığımız yüzyılda anneliğe yüklenen anlam ve kutsiyet, kapitalist sistem tarafından değişime uğramış ve zorlayıcı, çetin bir görev haline getirilmiştir. Kadına anne-bebek bağını zedeleyecek algılar yüklenerek; “Çalışmak bir seçenek değil, zaruret.” algısı oluşturulmuştur.

Kapitalizm algısındaki mevcut düşünce; elde var olan, insana asla yetmez, bir kazanıyorsa beş kazanmalı, kazandıkça harcamalı insan. Bunu empoze etmek için de çeşitli pazarlama taktikleri, ürün çeşitliliği, bitmeyen indirim günleri/ ayları, ihtiyaçtan fazlasını almaya teşvik eden ısrarcı reklamlar, bizleri tüketim çılgınlığının ağları arasına bıraktı. Dolayısıyla evde tek kişinin çalışması yeterli gelmedi. Anneler ofislerinde, çocuklar ise kreşlerde gözünü açtı. ‘Erken dönemde kurumsallaşma’ politikası, sistemsel bir şekilde işledi. Yani kitlesel zorunlu eğitim…

Kapitalizm sebebiyle çocuklar, bebek sayılacak dönemde anne kokusundan mahrum kaldı. Annelere de omuzlarında taşıyabileceğinden fazlası yüklendi. Ofiste kariyer çabası, evde hem annelik görevi hem ev işlerine yetişme koşturmacası kadını öz benliğinden uzaklaştırdı ve erillik hormonlarını yükseltti.

Ayrıca kapitalizm, aileden bağımsız bir çocuk profilini oluşturdu. Ayakları üzerinde duran, bireysel hareket eden, aileye gereksinimi olmayan dayanıklı çocuk profili. Annesi ile bağını kuramamış, kendini o aileye ait hissedememiş çocuklar çaresizce kendi başlarının çaresine bakmayı öğrendi, öğreniyor.

Peki, kadınlar çalışmamalı mı? Tabii ki bu sonuca varmak anlamsız. Her kadının ekonomik özgürlüğü olmalı. Yalnızca annelere yönelik farklı uygulamalar getirilmesi şart. Sadece devlet kademesinde değil özel sektörde de farklı uygulamalar olmalı. Adil vergi alımı, birkaç saatlik bir çalışma imkanı, bebek bakım ücreti gibi. Bazı İskandinav ülkelerinde ebeveynliğin ilk birkaç yılı devlet tarafından ücret ödeniyor. Anneler çalışma mecburiyetinde kalmıyor. Annelik kutsiyeti bilinen ülkemizde de bu konuya yönelik iyileştirme çalışmaları olmalı. Çünkü hiçbir anne, sevgisini kurumsallaştıramaz. Çocuk da kurumsal sevgi ile yetişemez.

Çocuk İçin Annenin Önemi

Doğumdan itibaren iki yaşına kadar simbiyotik bağ ile hareket eden çocuklar, ilk dört yılını bakım verenin, annenin yanında geçirmelidir. Bu dönemdeki çocuklar annelerini kendi uzantıları olarak görürler ve anne olmadan hiçbir eylemde bulunmak istemezler. Her ihtiyaç anlarında annelerini yanlarında gören çocuklar, kendilerini güvende hissederler. Kendini güvende hisseden çocuk da hem fiziksel hem de nörolojik bakımdan sağlıklı gelişir.

Anne ile sık sık temas halinde olmalı çocuklar. Özellikle bebeklik döneminde anneden alınan süt, sadece karnı değil, ruhu da doyurmaktadır. Bir yandan süt içer bir yandan da sevgi yudumlar ruhuna. Annesi ile göz kontağını hiç bozmaz. Güven emer bu esnada. Dünyası, annesinin yüzü ile aydınlık olur.

Lirik düet yani karşılıklı iletişim ile çocuklar kendilerini sevilmeye değer görür. Sıcak, sevgi dolu bakışlar ve çocuğa karşı güzel sözler onun ruhunu doyurur. Bebek, kendi dili ile cevap verir. Bunun sonunda da anne-çocuk ahengi oluşur.

Ayrılık yaşayan çocuklar ise kaygı halindedirler. Çünkü zaman onlar için bize işlediği hızda işlemez. Birkaç saatlik ayrılık dahi, onlar için çok daha uzun süreli bir ayrılıktır. Kaygı hisseden çocuk, aidiyet duygusunu geliştiremez. Uzun vadede güven duygusunu kaybeder. Kendini değersiz hisseder. Bu da yetişkinlik dönemlerinde ruhunda bir boşluğa sebebiyet verir.

Kendini Boşlukta Hisseden Kişilerde

. Madde bağımlılığı

. Alışveriş hastalığı

. Kısa süreli birliktelikler

. Kendi dünyasında var olan boşluğu karşı tarafı rencide ederek, ona üstünlük kurarak gidermeye çalışmak

. Sevmeyi bilememek

. Obezite

gibi sorunların görülmesi çok yüksek ihtimaldir.

Kişiliğimiz, öz saygımız, inanışlarımız, bize dair ne varsa hepsi annemiz tarafından oluşturulmuştur. Annelik makamı, kurumsala emanet edilmeyecek kadar önemlidir.

Sevgiyle kalın…

Rumeysa Kaya Odabaş

Genel Yayın Yönetmeni:Elif Ünal Yıldız

Bu yazının bütünü yazarına aittir

https://fisildayankalemler.org/author/rumeysaodabas/

Bir önceki makalemi okudunuz mu?

https://fisildayankalemler.org/cezalar-ezaya-donusmesin/

Yazarın kitabına bu linkten ulaşabilirsiniz:

https://www.dr.com.tr/kitap/gokbey-goklerde-her-gezegen-ozeldir/cocuk-ve-genclik/okul-cagi-6-10-yas/cocuk-bilim/urunno=0002132007001

İlgili

Yorumlar (2)

- 18/11/2024
Teşekkür ederim Yıldız hocam . Ben de bir anne olarak gorevime ara verdim. Bizler inancı doğru yaşamak yerine etiket olarak kullanıyoruz. O sebeple her noktadan ayrı çürüme oluyor ...
Yıldız Tek Gamlı
- 16/11/2024
Çok anlamlı bir yazı olmuş hocam ❤️ Elbette seçim anneye bırakılmalı ama ayaklarının altında cennet olduğu söylenen bir dinin inanan devleti bunu yerine getirme de Avrupa kadar olamıyor ve maalesef ekonomik sıkıntı yaşayan anne, çocuğun en ihtiyaç duyduğu dönemde çalışmak zorunda kalıyor...

Bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

Rümeysa KAYA ODABAŞ

14 Mayıs tarihinde dünyaya gelmiştir. İlahiyat mezunudur. Yedi yıl ücretli öğretmenlik yapmıştır. Beden Dili, hitabet, Diksiyon, Aile İçin İletişim, Çocuk Psikolojisi , Öğrenci Koçluğu, Özel Eğitim Öğretmenliği alanında eğitimleri vardır . Dil İşçileri Edebiyat Projesinde yer alıp mini hikayeler yazmaktadır. Çocuk kitapları yazma üzerine projeleri vardır .GÖKBEY GÖKLERDE-HER GEZEGEN ÖZELDİR kitabının yazarıdır. Evli ve bir çocuk annesidir.

21. YÜZYIL ANNELİĞİ