Yeni Bir Hayat

Edebiyat/Şiir
Yeni Bir Hayat

Yeni Bir Hayat

Herkes bu hayatta acı tecrübeler yaşamıştır. Ben de sevdiğim karımı, kızımı trafik kazasında kaybettim. Acı çektim, tarifsiz bir acıydı ama Allah dayanma  gücü verdi.

Eşim yaşarken organlarını bağışlamıştı. Ben de o vefat edince izin verdim. Organları başka insanlara can olmuştu. Kızımın organlarını da bağışladım.

Ben oto tamirciliği yapıyorum. O boş eve gitmemek için iş yerinde kalıyordum. Onların olmadığı evde yaşamak bana ağır geliyordu. Bir öğle vakti iş yerime bir kadın yanında küçük bir kız ile geldi. Ellerimi sildim,  onlara baktım.

“Merhaba ben Ayşe, kızım Gül” ardından “Siz Arda bey misiniz?” dedi.

“Evet, size nasıl yardımcı olabilirim?” 

“Sizi adresinizi hastaneden aldım. Kızım kalp hastasıydı. Sizin kızınızın sayesinde iyi oldu. Rahmetli kızınızın kalbi benim kızıma nakledildi. Allah sizden razı olsun” 

O anda gözlerim doldu. Benim Melek kızımın kalbi artık başkasında atıyordu. Küçük kızın yanına çöktüm, gözyaşları içinde elimi onun kalbine koydum ve onu kucaklayıp sarıldım.

“Gül sizi de kızınız ne zaman görmek isterseniz haber edin, size telefon numaramı vereyim”

“Sağ olun Gül Hanım. Kabul ederseniz kafeye gidip oturalım, konuşalım. Ayşe Hanım kabul etti. Kafeye gittik. Ayşe Hanım da eşini kaybetmiş, kızı için hayata yeni başlamış, evin geçimini sağlamış bir kafede bulaşık yıkıyormuş sonra kızı kalp hastası olmuş. Yıllarca kalp nakli beklemişler. Benim Melek kızımın sayesinde Gül kurtulmuştu.

Haftada bir Ayşe Hanım ve Gül ile buluşuyordum. Gül bana çok iyi gelmişti . Onu kızım yerine koymuştum. Her hafta buluşmak için günleri sayıyordum.

Onlarla kendimi iyi hissediyor, mutlu oluyordum. Annem bile beni daha iyi gördüğünü söylüyordu. Nedenini sorduğunda durumu anlattım. Annem onlarla tanışmak istedi, yemeğe davet etti. Hep beraber annemin evine gittik. Annem ve  babam onları güleryüzle karşıladı. Gül’ü torunları gibi sevdiler. 

Annem devamlı Ayşe’yi beğendiğini söyleyip durdu. Üç sene geçtiğini artık evlenmem gerektiği Ayşe’nin  ve Gül’ün çok iyi geleceğini hatırlattı.  Haklıydı onlar bana iyi geliyordu.

Eşimin mezarına gittim. Ona, Ayşe’yi, Gül’ü anlattım, onları unutmayacağımı söyledim. Üstelik Ayşe çok iyi bir kadındı. Ondan iyi bir eş olurdu. Gül, zaten benim kızım gibiydi.

En sonunda bir gün oturup ona duygularımı anlattım. O ne diyecek diye beklerken gülümsedi.

“İkimiz de sevdiğimiz insanları kaybettik Arda zor günler yaşadık. Sen üstelik iki kişiyi kaybettin. Seni anlıyorum, çok iyi birisin. Ben de seninle evlenmek isterim.  Gül’e çok iyi bir baba olacağından eminim. 

Benden mutlusu yoktu. Gül evleneceğimizi duyunca çok sevinmişti . Nikah kıydık. Ayşe ve Gül hayatıma girince hayatım tekrar canlandı.

Organ bağışlamak önemli, insanın hayatını kurtarmak o kişilere yeniden hayat vermek. Güzel kızımın organlarını vermemiş olsaydım, Ayşe ve Gül ile tanışmamış olacaktım. Hayatım yeniden anlam kazanmaya başlamıştı. Yeni Bir Hayat…

Artık onlar sayesinde mutluydum.

Sevtap EKEN

Editör: Sonay BİLGİ ARABACI

Baş Editör: Elif ÜNAL YILDIZ 

Etiketler:

#edebiyat #öykü

Yorumlar (5)

  1. Nuray Bingöllü
    • 31/03/2024

    Hüzünün ardından gelen mutlulukla yüreği ısıtan duygu yüklü, akıcı anlaşılır ifadelerle duygu bir öykü olmuş. Koca bir romanı bir kaç paragrafta okuyor gibi hissettiriyor. Yüreğinize sağlık , tebrikler çok beğendim ❣️ Nuray Bingöllü

  2. Erdal UZUN
    • 29/03/2024

    Sıcacık bir hikaye, yüreğinize sağlık...

    • 29/03/2024

    Merhaba Çok etkileyici aslında bunu daha detaylandırıp roman ve ardından film yapılabilir. Yazarımız Sevtap Eken'i yürekten tebrik ediyorum. Deniz ÜSTÜNDAĞ

  4. Sinan Bayram
    • 28/03/2024

    Yüreğinize emeğinize sağlık

  5. Yıldız Tek Gamlı
    • 28/03/2024

    Hoş geldiniz 😍

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Sevtap EKEN

1979 yılında Kahramaraş'ta doğdum. Lise mezunuyum. Kitap okumayı, öykü yazmayı çok seviyorum. Watsapp kitap grubum var. Okur ve yazarlar grubu ilk öyküm Antoloji'de yayınlandı. On bir öyküm var. Truva hemdem beşinci sanat yayınlandı. Hala yazmaya devam ediyorum.

Benzer Yazılar