Uğultu
- Yazar: Mustafa AĞCAN
- 9 Mayıs 2024
- 84 kez okundu
Uğultu
Uğultulu sesiyle dünyayı kasıp kavuran bir rüzgardan sonra açan, iç ısıtan bir nefes gibi geldin bana,
İçimde, henüz, geçmişin kızıla bürünen anıları varken, bir anda yeşerttin dokunduğun her ânı
Kapanmayacağından emin olunan yaraları, yaralandıklarına pişman edercesine iyileştirdin.
Dikenli bir gülü, sımsıkı tutup, eline batışından haz alırcasına, gönül bahçemin en nadide yerine diktin.
İğnelerine galip gelen, kıpkırmızı güllerle donattın gönül bahçemi,
Dallarına konan kuşlar, en güzel nameleri yankıladılar dört bir yana,
Gökyüzüne tel tel çıkan melodiler, yıldızlarda aydınlık dolu pırıltılar saçtılar yeryüzüne,
İşte böyle bir şekilde başladı yıllara sığmayan sevdamız,
Kimi zaman hayata tutunduk,
Kimi zaman, hayat bize tutundu,
Her zorluğa beraber omuz verdik.
Gün geçtikçe güçlenen omuzlarımız, acılara karşı çelik bir hat oluşturdu
Sevgimizin dışa dönük kapısı olan gözlerimiz
Geceyi dahi aydınlatıp şahit tuttu kendini bize
Aynı satırlarda, aynı duyguların harflere sığınışı olduk,
Sendeleyerek de olsa yürüdük ve hiç yılmadık
Hayatın bu tozlu beyazlıklarında,
“İyi ki,” demenin bile zayıf kaldığı bir muhabbetti bizimkisi
Parmaklarda başlayıp, kalpte kendine güzel bir yer bulan.
Ve her atışta, güçlenen ve tazeliğini koruyan…
Mustafa AĞCAN
Editör: Nigar KAYA
Genel Yayın Yönetmeni: Elif ÜNAL YILDIZ
Diğer Yazılarımı Okudunuz mu?