Nostalji Kuşağı 90’lar

Astroloji

Yazar: Dilek Duman
2 Aralık 2024
31 kez okundu
7

NOSTALJİ KUŞAĞI 90’LAR

Mavi önlüklü, dantel yakalı

Çocuktum ben

Okumayı söktükçe

Sınıfına duvarındaki elması kızaran.

Beslenme çantasından meysu ile,

Piknik bisküvisi en büyük servetin olan.

Babasının kucağında

İnek Şaban’a kahkahalar atan

Çoğu zaman

Oğlan çocuğu gibi top sektirirdim.

Elimde çata pat

Islık çalamaz parmaklarıyla

Bitlenince kısacık kesilen saçımla

Erkeklenir, kafa tutardım hayata

Salçalı ekmeğiyle

Sokak oyunlarında

Şehrin ziyafetindeydim.

İki ters bir düz

Selanik örgülü eteğimi örerken annem,

Sobanın üstünde tütüsünü salan

Portakal kabuğumla

Ozmo kitaplarımı okurdum.

Oynarken kolu çıkardı Ayla bebeğimin.

O zamanlar

Hayattaki en büyük derdim o idi

Yüreğim sürgün yaralarla tanışmamıştı.

Efkarlanır

Teypteki Ferdi Tayfur kasetini çalardım

Anne babamın evde olmayışında.

Kurşun kalemimin arkası ile

Kasetini saracak kadar hünerliydim de.

Gazete kuponları biriktirirdim heyecanla

Sanal bebeği olmayan çocuğun hayali

Kuponla kağıttan bebekti

Renk renk,çeşit çeşit giysisi vardı bebeğimin.

Ben ise büyüklerimin eskisi ile

Büyüyen çocuktum.

On kuruş para geçse elime

Leblebi tozumu alsam

Süt buz mu ? Bilemezdim.

Bakkal amca hediye etse,

Ne de çok dua ederdim.

Toprak yollara küçük çukurlar açardık.

Renkli misketlerle oyun kurar

En çok maskeyi kim toplar bakardık.

Cam göze sahip olanın ise

Havasından geçilmezdi.

Pazar gecesi

Leğende yaptığım banyoda

Kaybettiğim misketlerin yasını tutardım.

Başıma yediğim maşrapa ile yasım biterdi.

O zamanlar yas

Cam göze sahip olamamaktı.

Ve o zamanlar

Aklım başıma çabuk gelirdi.

Aylarca biriktirdiği memur maaşı ile,

Aldığı atariyi hatırlarım babamın.

Mario ise aynı babam gibiydi.

Bıyıklı,şapkalı ve ton ton.

Şimdiki ralli sevdam

Atari kasetindeki oyundan.

Mavi önlüklü,dantel yakalı

Çocuktum ben.

Tom ve Jerry kadrajında

Çocukluğu geçmiş.

Çilekleri şirinlerle tanımış

Scooby-doo ile canavarların

İnsan olduğunu anlamış.

Casper ile ölümsüzlüğe inanmış.

Kalenin mahzeninde

Mario’sunun kurtarmasını bekleyen

90’lar prensesiydim ben.

Dilek Duman

Genel Yayın Yönetmeni: Elif Ünal Yıldız

Bir Önceki Yazımı Okudunuz mu?

Nostalji Kuşağı Yeşilçam

İlgili

Yorumlar (0)

Bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

Dilek Duman

Merhaba, Ben Dilek Duman, şair mahlasım ise Sirius. Eskişehir Anadolu Üniversitesi’nde Engelli Bakım ve Rehabilitasyon, Erzurum Atatürk Üniversitesi’nde ise Çocuk Gelişimi ve Eğitimi bölümlerinden mezun oldum. Çocuk gelişimi alanında birçok eğitim aldım; bunların arasında özellikle Masal Terapisi Uygulayıcı Eğitimi, Pedagojik Açıdan Çocuk Resim Analizi ve Testleri Uygulayıcı Eğitimi yer alıyor. Ayrıca çocuklarla ilgili çeşitli eğitimlere de katıldım. Evliyim ve üç çocuk annesiyim. Yayınlanmak üzere olan bir şiir kitabım ve üzerinde çalıştığım, yedi kitaptan oluşan bir çocuk kitabı serim bulunmaktadır.

Nostalji Kuşağı 90’lar