HÜZÜN YILI 28 – 02 – 1970

25 Mart 2025

Aylardan şubat, günlerden 28. gün
Güneş batyı batıyor,
Bin bir çığlık kopuyor
Feryatlar yükseliyor çıkmaz sokakta evimizde,
Kıyameti hissediyorum, yüreğimin her zerresinde
Ağıtlar feryatlar yükseliyor yükselirken yürekleri yakıp, dağlıyor.

Yüreğimdeki kezzap misali acı, ayazları buhar eylerken,
Geçici olan bu dünyada, yüreğimde baki karanlıklar bırakıyor
Işığı olmayan bu şehirde,
Gaz lambaları aydınlatmaya çalışıyor mezarlık yolunu
Omuzlarda tabut,
Kar üzerinden iz aça aça gidiyor annemin tabutu,
Geride kalan biz çocukları öylece donuk donuk bakıyoruz tabutun ardından,
Küçücük kardeşler Hem de komşuların kucağında, sonsuza kadar öksüz kalacağımızdan bihaber bir şekilde
Mazlum ve mahsun halde, karanlıklar içinde
Yol alırken garipler mezarlığına
Haykırarak soruyorum
Yağan kar tanelerine
Esen rüzgara
Zifiri karanlığa
Gecenin ayazına
” Annemi nereye götürüyorsunuz”
“Cennete” Diyorlar
“Ne zaman gelecek? “
“Yarın” diyorlar.
Işıgı sönen diregi yıkılan kala kala tahta kapı, Kapıları kapatmayın
Annem gelecek……..
55 yıldır kapanmıyor kapılarım
Ardına kadar açık bekliyorum ANA,
Ruhun şad, mekanın cennet olsun annem.
(Kara gözlü öksüzün Erol)

Erol Atlas

Genel Yayın Yönetmeni: Elif Ünal Yıldız

Bu yazının bütünü yazarına aittir.

İlgili

Yorumlar (1)

- 1/04/2025
😔😔😔 Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun hocam

Bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

Erol ATLAS

1961 VAN dogumluyum evliyim. Üç çocuk babasıyım. Van'ın kırsal kesiminde gecekondu misalı kerpiç evde Bekçi Mustafa' nın, ev kadını Şefika'nın 4. Çocugu olarak dünyaya geldim. Yazmayı çok seviyorum. Yazılarım hayatın izlerini taşıyor. Sizleri de Yazılarımı okumaya davet ediyorum