GERÇEKLERLE YÜZLESME
- Yazar: Sevtap EKEN
- 6 Aralık 2024
- 63 kez okundu
GERÇEKLERLE YÜZLESME
Kızımı kendim büyütmek için bir senelik ücretsiz izin aldım. Turan bana o zaman ailenin yanında kal, kızı orada büyüt dedi. Başkasının çocuğundan bahseder gibi.
Bütün ailem çok üzülüyordu. Babam “Anlayışlı ol, zaman ver, düzelir.” dedi. Ben de öyle yaptım. Tam bir sene ailemin yanında kaldım.
İnanmak çok zor, nasıl bir adam ailesinden uzak kalır ve kızını görmek görmek istemez; bu nasıl iş? Benim eşim bir dakika olsun kızımı görmeden duramazdı.”
O an Turan’ın psikolojisinin bozuk olduğunu düşündüm ve ona zaman verdim. Bir sene geçince tek başıma evime geri döndüm ve bir karara vardım. Turan’la konuşup derdini öğrenecektim.
Eve geldiğimde evin hali felaketti. Yardımcı bir kadın tutup evi temizlettim. Eve geldiğimde Turan iş nedeniyle şehir dışına çıkmıştı. Bir hafta sonra elinde çiçeklerle hediyelerle geldi. Hatta ilk defa kızımı kucağına alıp sevdi.
İki ay bizimle çok ilgilendi, gezdirdi. Ben kızım için bakıcı tuttum çünkü artık çalışmaya başlayacaktım. Kızı mı da sütten kestim. Bakıcı güzel bakıyordu kızıma. İkisi de birbirini çok sevmişti. Her şey yolunda gidiyor derken, Turan bir gün sıkıntılı bir şekilde eve geldi. Durmadan söyleniyordu…
“Turan neyin var? Sana nasıl yardımcı olurum?” diye sordum.
“Hiç sorma! Biliyorsun üç ortak iş yapıyoruz, çok güvendiğim diğer iki ortağım beni dolandırdı.” dedi.
“Nasıl?” diyebildim şaşkınlıktan.
“Ben farkında olmadan bazı kağıtlara imza attırmışlar; benim yerime yüklü miktarda para çekip ortadan kayboldular. Bankaya borçlu oldum onlar yüzünden; ne yapacağımı bilmiyorum? Param olsa bankaya öderim ama o kadar parayı nasıl bulacağım ben, ne yapacağımı bilemiyorum? dedi.
Turan’ın çaresizliği beni çok etkiledi. Her şeye rağmen ona çok üzüldüm, yanına yaklaşıp ona sıkıca sarıldım.
“Üzülme çaresine bakacağız, seni borçtan kurtaracağız.” dedim. Aslında bir çare var ama sana nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Çünkü sana artık yüzüm yok ki…” dedi Turan.”
Turan çekinme söyle, biz karı kocayız. Elimden ne gelirse sana yardımcı olurum.” dedim.
“İzmir’deki evini ve arabanı satsan borcu ödeyebilirim belki. Sana sonra hepsini öderim, söz.” dedi.
“Olur mu öyle şey? Benim olan her şey aynı zamanda senin de. Sıkıntı etme hemen satışa çıkartırız. İzmir’deki kiracı o evi satın almak istiyordu, onlara satarız.” dedim.
“Ailen karşı çıkarsa ne olacak hayatım?”
“Sen orasını dert etme, ben hallederim; sonra da arabayı satarım.”
“Geçenlerde bir arkadaş arabanı görmüş ve çok beğenmiş; satın almak istemişti. Ben asla öyle şey olmaz dedim. Eğer arkadaş kararından vazgeçmediyse ona satalım.”
“Olur tabii ki, sen yeter ki üzülme, her şey yoluna girecek.”
“Senin sayende canım ama senden o kadar utanıyorum ki .”
“Sen utanacak bir şey yapmadın canım, diğer arkadaşların utansın. ”
Sabah notere gittik. Arkadaşının eşi Ümran Hanım ile tanıştım ve arabayı onun üstüne devrettim. Nedense kadından hiç hoşlanmadım; imzamı verip oradan ayrıldım. Sonra İzmir’e gittik. Aileme durumu anlattım, onlar da anlayışla karşıladılar. Kiracı ile konuşup evin satılacağını söyleyince çok sevindi.
Böylece evi de onlara satıp parayı da Turan’ın hesabına yatırdım. Turan, bütün bunlardan sonra sürekli beni ne kadar çok sevdiğini söylüyordu. Ben ise her şeyi ailem için yapmış olmanın iç rahatlığını yaşıyordum. Bu olaydan sonra Turan, bir seneliğine yurt dışına gitmesi gerektiğini söyleyince çok üzüldüm.
Oradan biriyle anlaşıp iş yapacağını ve bir sene dolunca geri geleceğini söyledi. İş olduğu için kabul ettim. Turan gidince, bakıcı Nuran abla bizde kaldığı için de içim daha rahattı. Turan olmadan zor olmuştu ama sağ olsun Nuran abla bana çok yardımcı olmuştu.
O sırada babam kalp krizi geçirdi. Ben de apar topar kızımla birlikte memlekete gittim. Bir hafta sonra babam vefat etti ve annem yıkıldı. Ağabeyim toparlanması için annemi Amerika’ya götürdü..
3. BÖLÜM SONU
Sevtap EKEN
Editör: Nigar KAYA
Genel Yayın Yönetmeni: Elif ÜNAL YILDIZ
Diğer Yazılarımı Okudunuz mu?
Büyük kazık geliyor 😂😂😂