DÖNÜŞÜMÜM

Genel
DÖNÜŞÜMÜM

Bilincimi , bana huzursuzluk veren ve bir türlü de susmayan radyoyu kapatır gibi kapatmak isterdim.” 

Ve bu cümleye rağmen radyoyu hiçbir zaman kapatamayacağımızı anlamamıza vesile olan şey ve onun getirileri aynen aşağıdaki gibi … 

 

Bir gün ve onu takip eden diğer bütün günlerde hayata bakış açımın nasıl değiştiğini, bir anda hayatımın before-after kısmına nasıl geçtiğimi, önceden çok önemsediğim üstünde çok durduğum gerekli gereksiz üzerine kafa yorduğum , “Neden böyle söyledi, niçin böyle davrandı?” diye hayıflandığım şeylerin bir anda nasıl bıçak gibi kesilip atıldığını, bu kafa yapısına nasıl geldiğimi ve neden az insanla yetindiğimi, herkesi dinlemeyi ama dinlendiklerimi bünyeme nasıl geçirmediğimi, olayları durumları koşulları nasıl dalgaya aldığımı halbuki o esnada ne kadar yorgun ve bitkin olduğumu belli etmemeyi, gülmenin ve güldürmenin her şeye rağmen ne kadar kıymetli olduğunu anlamış olduğum o günleri, bu hayatta en  önemli şeyin bir bütünlük içinde insana bahşedilmiş olan sağlık olduğunu anladığım noktayı, bütün bunların bulunduğum şu noktada nihayetinde beni ben yapan şeyler olduğunu anladığımı kendime beyan eder gözlerimden öperim.

Ve bütün bu duruma en ince yerden katkı sağlayan Otizm denen arkadaşa zamanında saydırdığım bütün sövgülere ve halihazırda devam eden sövgülerime rağmen bana fark ettirdiklerini yabana atmadan, kabullenip sindirip yola devam ederken şunu söylemeden geçemeyeceğim. 

Sövgüm daim (Otizme) ,

 sevgim daim(evlada) ,

getirdiğin bütün zorluklar ve güzellikler eşit zamanlı daim, fark edişi derinleştirmek istemek daim.

Aldık kabul ettik seni de zalim, aldıkların verdiklerinden hayli fazla daim. 

 

Nihayetinde neden bazı şeylerin en iyisini en mükemmelini en lüksünü en gösterişlisini istemediğimiz, ne zaman “az” ların şükrünü öğrendiğimiz belli olmuştur diye düşünüyor, hiçbir günümüzün bir önceki ile aynı olmadığını her gün bambaşka küçük şeylerin bizim için ne kadar büyük olduğunu anlıyor olduğumuzu bildirir otizme sevgi ve sövgü karışımlı duygularımızı yollarken bu satırları kimlerin çok iyi anlayacağını bildiğimi arz ederim.

 

Editör:Nigar KAYA

Baş Editör: Dr. Sibel ÇELİKEL

 

Etiketler:

#bilinçliyaşam #farkındalık #kişisel Gelişim #sevgi hayat otizm

Yorumlar (4)

    • 10/04/2024

    Makalenin mesajı çok net. Kaleminize yüreğinize sağlık.

  2. Hilal demir
    • 7/02/2024

    Canım kuzum benim çok güzel anlatmış yine yolun açık olsun..

    • 6/02/2024

    Ben de sizin gibi güzel yürekli birini tanımış olmaktan çok mutluyum Yıldız hanım

  4. Yıldız Gamlı
    • 6/02/2024

    Senin gibi bir anneyi tanıdığım için çok şanslıyım

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Elif AY

1991 İstanbul Üsküdar doğumluyum , İstanbul Üniversitesi Sosyal Hizmetler mezunuyum, evliyim biri özel gereksinimli iki oğlum var , uzun süredir özel gereksinimli çocukların ve ailelerinin yaşadıklarını yazıyorum. Makale ve köşe yazarlığı yapıyorum.

Benzer Yazılar