AKŞAM GÖZLÜ ESMER Bazı kitaplar rafta değil, insanda unutulur. Ve bazı notlar, ancak yıllar sonra okunduğunda kalbe iner. O kitabı bana üniversitenin son yılı vermişti. Adı “Sessiz Şarkım”dı. Ona teşekkür ettim, gülümsedim, belki sarıldım da… Ama açmadım. Ne kapağını, ne sayfalarını, ne içindeki suskunluğu. Çünkü ben hiçbir zaman bir şeyin tam ortasında olamadım. Birine yaklaşırsam … AKŞAM GÖZLÜ ESMER okumayı sürdür
WordPress sitenizde gömmek için bu adresi kopyalayıp yapıştırın
Bu kodu sitenize gömmek için kopyalayıp yapıştırın